Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 listopada 2014 r., sygn. I SA/Ol 547/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Wiesława Pierechod,, sędzia WSA Zofia Skrzynecka, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 26 listopada 2014r. sprawy ze skarg Q. H. i C. Z. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]". nr "[...]", "[...]" w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009r. I. uchyla zaskarżone decyzje, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz każdego ze skarżących kwotę 2870 (dwa tysiące osiemset siedemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, III. określa, że zaskarżone decyzje nie podlegają wykonaniu

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia "[...]", Naczelnik Urzędu Skarbowego ustalił Q. H. i C. Z. (dalej jako "podatnicy", "skarżący"), na podstawie art.30 ust.1 pkt 7 w związku z art.20 ust.3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), dalej jako "u.p.d.o.f.", zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od przychodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2009r. w wysokości po 15.069 zł. Wymienione decyzje zostały utrzymane w mocy zaskarżonymi decyzjami Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]".

W sprawach tych organ ustalił, na podstawie chronologicznego zestawienia poniesionych wydatków i uzyskanych przychodów, że podatnicy w tym roku ponieśli wydatki w łącznej kwocie 40.184,28 zł, na które przed ich poniesieniem nie posiadali środków pochodzących ze źródeł opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania.

W motywach zaskarżonych decyzji organ wskazał, że nie dał wiary twierdzeniom podatników, że swoje wydatki finansowali ze środków pieniężnych należących do A. Spółka z o.o., której od 2007r. C. Z. jest prezesem i udziałowcem. Z przedłożonych wyciągów bankowych spółki i raportów z kas fiskalnych wynika jedynie, że tylko część utargów spółki była wpłacana na konto spółki. Nie wynika z nich, by pozostała gotówka z utargów, bądź jakakolwiek gotówka stanowiąca własność spółki była wpłacana na konto osobiste podatnika. Organ podkreślił, że podatnik nie wskazał tytułu pod jakim miałoby dochodzić do przesunięcia środków pieniężnych pomiędzy spółką, a nim, traktując te środki jak swoją własność. Zdaniem organu podatnik nie odróżnia środków osobistych od środków należących do spółki - wszystkie traktuje jako swoją własność. Taki pogląd organ uznał za błędny - spółka z o.o. i jej wspólnik posiadają całkowicie odrębną podmiotowość prawną. Praktykę polegająca na wpłacaniu środków pieniężnych spółki na osobisty rachunek wspólnika uznaje się za niezgodną z prawem. Za kwestię przesądzającą o nieuwzględnieniu argumentów podatników dotyczących korzystania przez nich ze środków pieniężnych spółki organ uznał fakt, że nie przedstawili oni wiarygodnych dowodów na to, że przesunięcia środków w gotówce ze spółki na rachunki bankowe podatnika w ogóle miały miejsce.