Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 października 2014 r., sygn. III SA/Wa 814/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, Sędziowie sędzia WSA Marek Krawczak, sędzia WSA Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2014 r. sprawy ze skargi M. Sp. z o.o. z siedzibą w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia straty w podatku dochodowym od osób prawnych w 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

M. Sp. z o.o. (dalej zwana Spółką lub Skarżącą) w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT-8) za 2009 rok wykazała: przychody w wysokości 1.366.204,06 zł, koszty uzyskania przychodów w wysokości 1.364.230,43 zł, dochód w wysokości 1.973,63 zł, podstawę opodatkowania w wysokości 1.974,00 zł oraz podatek należny 375,00 zł.

W rezultacie przeprowadzonej kontroli i postępowania podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. (dalej zwany: NUS) wydał w dniu [...] kwietnia 2013r. decyzję, w której określił Skarżącej stratę podatkową poniesioną w 2009 roku w kwocie 203.625,59 zł.

W ocenie NUS na powyższe ustalenie miały wpływ następujące okoliczności:

- zawyżenie przychodów o łączną kwotę 413.456,23 zł wynikającą z zaewidencjonowania w urządzeniach księgowych przychodu udokumentowanego dowodem wewnętrznym [...] wystawionym na kwotę 49.195,90 zł z tytułu zwiększenia wartości środka trwałego, tj. samochodu [...] wykupionego po okresie leasingu; poleceniem księgowania [...] z dnia 31 grudnia 2009r., którym Spółka podwyższyła o kwotę 360.000,00 zł wartość oprogramowania [...]; fakturą nr [...] z dnia 12 stycznia 2009r. wystawioną przez I. na kwotę 987 USD stanowiącą równowartość 4.260,33 zł.

NUS podniósł, że Spółka nie uzyskała nieodpłatnego świadczenia, gdyż wartość wykupionego po okresie leasingu samochodu została przez Spółkę zapłacona w formie rat leasingowych oraz poprzez zapłatę ceny wykazanej na fakturze zakupu. Zatem w ocenie NUS dokonana przez Spółkę czynność nie ma charakteru jednostronnego świadczenia i nie może być uznana w świetle postanowień art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej zwana: u.p.d.o.p.) za przychód z nieodpłatnych świadczeń. Również oprogramowanie JANTAR, którego wartość Spółka oszacowała zwiększając jej wartość o kwotę 360.000,00 zł, nie zostały przez Spółkę nabyte nieodpłatnie. NUS zwrócił uwagę, iż przedmiotowe oprogramowanie stanowiące wartość niematerialną i prawną, ujęte przez Spółkę w wykazie środków trwałych w wartości początkowej 400.000,00 zł, zostało wytworzone w 2003 roku w wyniku realizacji umowy z firmą C. sp. z o.o. i w 2009 roku było całkowicie zamortyzowane. Ponadto NUS wskazał, iż u.p.d.o.p. oraz akty wykonawcze do tej ustawy, w tym rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 stycznia 1995r. w sprawie amortyzacji środków trwałych wartości niematerialnych i prawnych, nie zezwala na aktualizację wyceny wartości niematerialnych i prawnych jak też rozpoznawania przychodów podatkowych z tego tytułu.