Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 października 2014 r., sygn. II SA/Po 313/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędzia WSA Elwira Brychcy Protokolant St. sekretarz sąd. Katarzyna Sierszeńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2014 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] stycznia 2014 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia rat pożyczki z Funduszu Pracy; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty P. z dnia [...] października 2013 r. nr [...], II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2013 r., znak [...], Starosta P. na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm., dalej: "k.p.a.") oraz art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. d i art. 76 ust. 7 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r. poz. 674 z późn. zm.) odmówił A. K. umorzenia ostatnich dwóch rat spłaty należności rozłożonej na raty decyzją Starosty P. z dnia [...] lipca 2012 r., znak [...], w łącznej kwocie 8.882,89 zł.

W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że pismem z dnia [...] stycznia 2011 r. skarżąca została wezwana do zwrotu otrzymanej refundacji w związku z niewywiązywaniem się z warunków umowy nr [...] z dnia [...] października 2009 r. o refundację ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenie stanowisk pracy dla skierowanych bezrobotnych. Decyzją Starosty P. z dnia [...] lipca 2013 r., na wniosek A. K., należność z tytułu niewywiązania się z umowy z dnia [...] października 2009 r., po uwzględnieniu wpłat z dnia [...] maja 2012 r. i [...] lipca 2012 r., została rozłożona na dwanaście rat. Następnie decyzja z dnia [...] stycznia 2013 r., znak [...], Starosta P. zmienił decyzję z dnia [...] lipca 2013 r. stosowanie do wniosku skarżącej o zmniejszenie raty należnej w grudniu 2012 r. Następnie pismem z dnia [...] czerwca 2013 r. A. K. wystąpiła o umorzenie ostatnich dwóch rat spłaty należności, wskazując na swoją złą sytuację zdrowotną i finansową. Zaznaczyła ona, że w spłacie należności pomaga jej córka, zaciągając kredyt. Nie może ona jednak liczyć na wsparcie żyrantów, gdyż ich sytuacja finansowa jest również trudna, a nadto są oni żywicielami swoich rodzin. Organ I instancji ustalił ponadto na podstawie kart informacyjnych, że skarżąca wraz z jej mężem utrzymują się z renty w wysokości 1.070,00 zł podczas, gdy stałe obciążenia finansowe wynoszą 3.000,00 zł (w tym 2.600,00 zł z tytułu pożyczki). Nie osiągają oni zatem żadnego dochodu. E. L., będąca poręczycielem, uzyskuje dochód z tytułu wynagrodzenia za pracę w kwocie 2.300,00 zł. Jej mąż jest osobą bezrobotną i otrzymuje zasiłek w wysokości 600,00 zł. Miesięczne obciążenia wynoszą 2.600,00 zł. Miesięczny dochód w przeliczeniu na osobę w rodzinie E. L. wynosi zatem 100,00 zł. P. P., poręczyciel, uzyskuje wraz ze swoją małżonką dochód z wynagrodzenia za pracę w wysokości 3.880,00 zł. Stałe obciążenia finansowe wynoszą 3.520,00 zł. Miesięczny dochód w przeliczeniu na osobę w rodzinie P. p. wynosi 90,00 zł. W. G., poręczyciel, uzyskuje miesięczny dochód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w wysokości 3.330,00 zł. Stałe obciążenia finansowe wynoszą 27.500,00 zł miesięcznie. Nie osiąga on zatem żadnego dochodu. Z uzyskanych oświadczeń majątkowych wynika zarazem, że A. K. posiada dom jednorodzinny z 2008 r., objęty kredytem hipoteczny, o wartości 600.000,00 zł oraz samochód O. V. o wartości 17.000,00 zł, objęty kredytem. E. L. posiada dom drewniany z 1917 r. o nieustalonej wartości. P. P. jest właścicielem samochodu osobowego R. S. z 2004 r. o wartości 9.000,00 zł. W. G. posiada udział 1/2 w domu mieszkalnym w P. z 1935 r. o wartości 150.000,00 zł, 1/2 w sklepie w S. o wartości 2000.000,00 zł, 1/2 w domu w S. o wartości 125.000,00 zł, samochód M. V. z 2000 r. o wartości 10.000,00 zł, 3 samochody V. z 1998 r. o wartości z 30.000,00 zł. A. K. i jej poręczyciele nie posiadają żadnych zasobów pieniężnych w walucie polskiej i obcej oraz papierów wartościowych. Organ I instancji przytoczył następnie przepisy, które w jego ocenie powinny znaleźć zastosowanie w rozpatrywanej sprawie oraz wskazał na negatywne rozpatrzenie wniosku przez powiatową radę zatrudnienia. Starosta P. zaznaczył przy tym, że w przypadku skarżącej i jej poręczycieli nie zachodzą przesłanki z art. 76 ust. 7 pkt 1 i 4 powołanej ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, uzasadniające umorzenie należności. Osoby zobowiązane do jej pokrycia posiadają bowiem majątek, z którego kwota ta może być dochodzona.