Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 września 2014 r., sygn. II SA/Ol 792/14

Dnia 23 września 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Ewa Osipuk (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Matczak Protokolant Referent-Stażysta Marta Kudła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 września 2014 roku sprawy ze skargi Wojewody Warmińsko-Mazurskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Ostródzie z dnia 8 maja 2014 r., nr LIII/274/2014 w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. stwierdza nieważność uchwały nr LIII/274/2014 Rady Miejskiej w Ostródzie z dnia 8 maja 2014 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru śródmieścia miasta Ostródy (w rejonie ul. A. Mickiewicza), w części dotyczącej: -§ 6 pkt 2, -w § 9: pkt 3, pkt 8 zdanie pierwsze, oraz wyrażenia w zdaniu trzecim: "na warunkach podanych przez operatora sieci gazowej", w pkt. 10 wyrażenia: "na warunkach podanych przez właściwego operatora sieci dystrybucji elektroenergetycznej"; II. orzeka, że zaskarżona uchwała w części wymienionej w pkt. I wyroku nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Uchwałą Nr LIII/274/2014 z dnia 8 maja 2014 r. Rada Miejska w Ostródzie dokonała zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru śródmieścia miasta Ostródy (w rejonie ulicy Adama Mickiewicza).

W złożonej na tę uchwałę skardze, Wojewoda Warmińsko - Mazurski wniósł

o stwierdzenie nieważności: § 6 pkt 2, § 9 pkt 3, § 9 pkt 8 zdanie pierwsze oraz wyrażenie w zdaniu trzecim "na warunkach podanych przez operatora sieci gazowej" i § 9 pkt 10 wyrażenia "na warunkach podanych przez właściwego operatora sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej". Wojewoda stwierdził, że zapisy te w sposób istotny naruszają prawo - w szczególności art. 3 ust. 1 i art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zakreślające materię podlegającą regulacji na gruncie uchwał w sprawie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Organ wskazał, że w świetle art. 7 Konstytucji RP, każde działanie organu władzy, musi mieć oparcie w obowiązującym prawie. Naczelną zasadą prawa administracyjnego jest zakaz domniemania kompetencji. Władztwo planistyczne gminy oznacza między innymi, że rada gminy może określać zasady kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu. Nie może ona scedować tych uprawnień na inny organ, ani tym bardziej przekazać przysługującej jej kompetencji do określania takich zasad innym podmiotom. Rada gminy nie może także upoważniać kogokolwiek do decydowania, czy projektowane rozwiązania inwestycyjne odpowiadają ustalonym przez nią w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego zasadom. Rada Miejska w Ostródzie przekroczyła granice władztwa planistycznego. Organ nadzoru dodał, że plan miejscowy - będący aktem prawa miejscowego - musi zawierać normy, określające konkretne przeznaczenie każdego odcinka terenu, objętego daną regulacją, bez podawania warunków i uzależniania tego przeznaczenia od zdarzeń przyszłych. Tego rodzaju warunki lub zastrzeżenia mogą się znajdować wyłącznie w przepisach odrębnych, które kształtują zagospodarowanie terenu łącznie z planami miejscowymi. Zaskarżona uchwała nie spełnia określonych wyżej kryteriów. W treści zaskarżonych przepisów Rada Miejska wprowadziła normy o charakterze otwartym, uzależniając sposób zagospodarowania terenów od późniejszych uzgodnień oraz warunków ustalanych jednostronnie przez podmioty trzecie, biorące udział w procesie realizacji inwestycji, co