Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2014 r., sygn. VIII SA/Wa 868/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Cezary Kosterna, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot (sprawozdawca), Sędzia WSA Justyna Mazur, Protokolant Referent stażysta Magdalena Krawczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi W. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

1. Zaskarżoną decyzją z [...] sierpnia 2012 r., po rozpatrzeniu odwołania W. G. (dalej: "skarżący"), Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej: "organ odwoławczy" lub "Dyrektor IS") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w R.(dalej: "organ I instancji" lub "Naczelnik US") z [...] grudnia 2011 r. Przedmiotem tych decyzji było określenie skarżącemu zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług (dalej: "VAT") za poszczególne miesiące 2009 r. (I, V oraz X - XII), a także nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za pozostałe miesiące 2009 r. (III - IV, VIII - IX). Jako podstawę materialnoprawną decyzji Dyrektor IS powołał między innymi przepisy art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 29 ust. 1, art. 31a ust. 1 oraz art. 120 ust. 4 i ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej: "ustawa o VAT"), a także art. 23 § 3 - 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: "Op").

2. Stan faktyczny.

2.1. Naczelnik US po przeprowadzeniu kontroli i postępowania podatkowego ustalił, że skarżący prowadził działalność gospodarczą między innymi w zakresie sprzedaży używanych pojazdów, w tym rolniczych (FHU "[...]" W. G.). Był czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT). W okresie objętym zaskarżoną decyzją dokonywał sprzedaży używanych samochodów, ciągników rolniczych i motorowerów zakupionych uprzednio za granicą lub w kraju, na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Transakcje sprzedaży dokumentował głównie fakturami VAT-marża. Łącznie w 2009 r. sprzedał [...] samochody, [...] ciągników rolniczych i [...] motorowery. Zdaniem Naczelnika US, z tytułu sprzedaży [...] samochodów osobowych skarżący zaniżył wartość obrotu, gdyż jako jego wartość przyjmował ceny sprzedaży pojazdów niewspółmiernie niskie wobec ich wartości rynkowej. Organ odmówił wiarygodności zeznaniom tych świadków, którzy potwierdzali ceny zakupu aut wynikające z faktur VAT, powołując się na zaświadczenia o badaniu technicznym aut, które zostały dopuszczone do ruchu drogowego. Nie zawierały zatem znacznych uszkodzeń, które mogłyby wpływać na ich wartość. Pojazdy zostały nadto zarejestrowane wkrótce po ich nabyciu, a w niektórych przypadkach później sprzedane za kwoty wyższe od kwot wynikających ze spornych faktur. W jednym przypadku pojazd został ubezpieczony na kwotę znacznie wyższą od ceny zakupu. Nabywcy pojazdów oraz skarżący nie wykazali, że pojazdy w dniu zakupu były istotnie uszkodzone, czyli w większym zakresie od tego, jaki wynikał z ich eksploatacji.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00