Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29 lipca 2014 r., sygn. III SA/Kr 683/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek (spr.) Sędziowie WSA Janusz Kasprzycki WSA Janusz Bociąga Protokolant Monika Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 lipca 2014 r. sprawy ze skargi K. T. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 10 marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego oraz odmowy zwrotu należności uchyla zaskarżony rozkaz personalny i poprzedzający go rozkaz personalny organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

I.

Pismem z dnia 13 maja 2013 r. K. T. zwrócił się do Komendanta Miejskiego Policji z prośbą o zaliczenie okresu pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym rodziców w charakterze domownika do pracowniczego stażu pracy oraz zwrotu należności za okres trzech lat. K. T. wyjaśnił, że w gospodarstwie rolnym rodziców pracował w okresie od 25 lutego 2003 r. do 2 grudnia 2007 r. Wskazał również, że w okresie od 25 lutego 2003 r. do czerwca 2003 r. uczęszczał do Publicznego Gimnazjum. Do szkoły chodził pieszo ok. 6 km tam i z powrotem. Następnie w okresie od września 2003 r. do czerwca 2007 r. K. T. uczęszczał do Technikum w Zespole Szkół Mechaniczno-Elektrycznych. K. T. stwierdził, że uczęszczanie do Technikum wiązało się z codziennym dojazdem autobusem z miejsca zamieszkania do T, tj. ok. 60 km tam i z powrotem. Dodał, że dojazd z miejsca zamieszkania do szkoły i z powrotem zajmował łącznie ok. 110 minut. Do pisma K. T. dołączył swoje oświadczenie, zeznania dwóch świadków, oświadczenie o posiadanym gospodarstwie rolnym, poświadczenie zameldowania na pobyt stały we wnioskowanym okresie.

Rozkazem personalnym z dnia [...] 2013 r. nr [...] Komendant Miejski Policji odmówił zaliczenia K. T. okresu od 25 lutego 2003 r. do 2 grudnia 2007 r. do wysługi lat uwzględnianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia zasadniczego. Zdaniem Komendanta Miejskiego Policji, w ustalonym stanie faktycznym wątpliwe do przyjęcia byłoby uznanie, że K. T. wykonywał stałą pracę w gospodarstwie rolnym. Organ I instancji stwierdził, że uczęszczanie przez K. T. do gimnazjum, a następnie do technikum w T oraz czas jaki potrzebował na pokonanie drogi do szkoły i z powrotem, a także wiążąca się z tym konieczność przygotowania się do zajęć w sposób istotny ograniczały wymiar czasowy pracy wykonywanej w gospodarstwie rolnym rodziców, uniemożliwiając uznanie jej za wykonywaną w sposób stały, często uniemożliwiając pozostawanie w dyspozycyjności do jej podjęcia. Organ I instancji uznał zatem, że trudno w tym stanie rzeczy uznać K. T. za domownika w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin.