Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 16 lipca 2014 r., sygn. I SA/Go 317/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alina Rzepecka Sędzia WSA Jacek Niedzielski Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Baczuń po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2014 r. na rozprawie sprawy ze skargi J.J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług za maj i czerwiec 2007 r. wraz z odsetkami za zwłokę oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 18 kwietnia 2014 r. J.J. wniosła skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z [...] marca 2014 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z [...] grudnia 2013 r. nr [...], umarzającą skarżącej zaległość w podatku VAT: za maj 2007 r. w kwocie 2.255,87 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 849 zł, za czerwiec 2007 r. w kwocie 245,13 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 4.895 zł oraz odmawiającą umorzenia zaległości w podatku VAT za czerwiec 2007 r. w kwocie 13.107,87 zł.

Zaskarżona decyzja została wydana na tle następującego stanu faktycznego sprawy.

Wnioskiem z [...] września 2010 r., uzupełnionym pismem z [...] października 2010 r., skarżąca zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o umorzenie w całości zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług za kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, październik i grudzień 2007 r. w łącznej kwocie 100.154 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 36.184 zł.

Uzasadniając wniosek wskazała, że jego przedmiotem jest zaległość podatkowa w podatku od towarów i usług powstała w związku ze sprzedażą na terytorium kraju pojazdów samochodowych sprowadzonych z Belgii. Oświadczyła, że w 2007 r. dokonała zakupu 30 pojazdów samochodowych od belgijskiej firmy B. Po ich przetransportowaniu każdorazowo zwracała się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o wydanie zaświadczenia potwierdzającego brak obowiązku uiszczenia podatku VAT z tytułu przywozu na terytorium kraju z państwa członkowskiego pojazdów, które mają być dopuszczone do ruchu na terytorium kraju. Do każdego wniosku załączała dokumenty potwierdzające nabycie pojazdów. Naczelnik Urzędu Skarbowego, po weryfikacji przedłożonych dokumentów, wydawał zaświadczenie VAT-25 potwierdzające brak obowiązku uiszczenia podatku VAT z tytułu sprowadzenia środków transportu. Stwierdziła, że dokonując odsprzedaży niniejszych pojazdów na terytorium kraju (w 2007 r. było 20 transakcji sprzedaży) mogła tego dokonać w oparciu o art. 120 ust. 4 oraz 120 ust. 10 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług. Wskazała, że w październiku 2008 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wszczął wobec niej postępowanie kontrolne w zakresie prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego za okres od stycznia do grudnia 2007 r., podczas której stwierdził nieprawidłowości w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług od transakcji sprzedaży pojazdów samochodowych nabytych od ww. belgijskiego przedsiębiorstwa. Organ kontroli zakwestionował sposób rozliczenia transakcji odsprzedaży niniejszych pojazdów na terytorium kraju, uznając że skoro skarżąca była zobowiązana do uiszczenia podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia środków transportu nie mogła korzystać z możliwości wskazanych w art. 120 ust. 4 oraz art. 120 ust. 10 pkt 4 ustawy o VAT, czyli opodatkować transakcji odsprzedaży jedynie w zakresie naliczonej marży. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił skarżącej między innymi zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług od kwoty przychodu z tytułu sprzedaży zakupionych pojazdów od belgijskiego przedsiębiorcy, w stosunku do których transakcji wydane zostały zaświadczenie VAT-25 o braku obowiązku odprowadzenia podatku VAT.