Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 9 lipca 2014 r., sygn. I SA/Bk 221/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński, sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 lipca 2014 r. sprawy ze skargi R.P. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych 1. uchyla zaskarżone postanowienie, 2. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie może być wykonane w całości, 3. zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącego R.P. kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu [...] listopada 2013 r. R.P. (dalej także jako Skarżący) złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. We wniosku przedstawione zostało następujący stan faktyczny. Skarżący prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności jest wykonywanie usług budowlanych. Od uzyskanego dochodu opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych wg stawki podatkowej w wysokości 19%. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych opłacane są kwartalnie. Jest podatnikiem VAT czynnym, w zakresie podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. W roku podatkowym 2013 Skarżący był zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W ramach prowadzonej działalności nabywał materiały niezbędne do wykonywania usług oraz szereg usług i towarów a także energię elektryczną, które były pośrednio związane z prowadzoną działalnością np. usługi telekomunikacyjne, usługi transportowe, usługi księgowe. W trakcie roku podatkowego a także po upływie roku podatkowego Skarżący za zgodą kontrahentów zwracał nabyte materiały, które to zwroty są dokumentowane przez sprzedawców fakturami VAT korygującym ewidencjonowanymi przez Skarżącego w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług. Na podstawie złożonych reklamacji oraz upustów zdarzało się, iż kontrahenci (sprzedawcy) zmniejszali należności z tytułu nabytych usług pośrednio związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz z tytułu nabycia energii, które to zmniejszenia były dokonywane nawet po upływie roku podatkowego. Przedmiotowe upusty i zmniejszenia były dokumentowane przez sprzedawców fakturami VAT korygującymi, ewidencjonowanymi przez Skarżącego w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług. Spisy, o których mowa w § 27 rozporządzenia, Skarżący sporządzał jedynie na ostatni dzień roku kalendarzowego. Ponadto, jak stwierdził, nie przewiduje aby przedmiotowe spisy w przyszłości były sporządzane w innym terminie. Udzielał też upustów (zmniejszenia wartości) należności za wykonane usługi, które to usługi zostały nabyte przez osoby fizyczne lub podmioty gospodarcze będące podatnikami VAT czynnymi, nawet gdy ich nabycie nastąpiło w poprzednich latach podatkowych. Przedmiotowe upusty były dokumentowane fakturami VAT korygującymi lub też dokumentami własnymi o których mowa w § 3 ust. 4 pkt. 1-7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. póz. 363 ), zwanymi notami kasowymi. Na podstawie prowadzonych przez Skarżącego ewidencji dla celów podatku od towarów i usług, w których są ewidencjonowane faktury VAT oraz noty kasowe dokumentujące zwrot towarów były sporządzane zestawienia korekt, które były ewidencjonowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako zmniejszenie uzyskanego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.