Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 2014 r., sygn. I SA/Wr 262/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Katarzyna Borońska, Sędziowie: sędzia WSA Anetta Chołuj, sędzia WSA Ewa Kamieniecka (sprawozdawca), Protokolant: starszy asystent sędziego Aleksandra Dobosiewicz - Sass, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2014 r. w Wydziale I sprawy ze skargi A S.A. z siedzibą we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 10 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie straty w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od 1 marca 2008 r. do 28 lutego 2009 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 10 grudnia 2013 r. nr [...], uchylająca w całości decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Z. z dnia 21 czerwca 2013 r. nr [...] i określająca wysokość straty w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od 1 marca 2008 r. do 28 lutego 2009 r. A. w wysokości 111.649.531,82 zł.

W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego organ pierwszej instancji stwierdził, że strona nieprawidłowo potraktowała kwotę refundacji wywozowych w wysokości 47.981.144,10 zł otrzymaną od Agencji Rynku Rolnego jako dopłatę bezpośrednią, zwolnioną z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), dalej p.d.o.p. i nie dokonała korekty kosztów uzyskania przychodów z tytułu pokrycia wydatków z otrzymanych refundacji wywozowych. Jak ustalono dopłaty do eksportu cukru (refundacje wywozowe) zostały przyznane na podstawie wniosków złożonych do 13 czerwca 2008 r. przez A, B. C., D., E. i F., które następnie połączyły się z G oraz wniosków złożonych po 13 czerwca 2008 r. przez G. Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji refundacje te nie stanowią dopłat bezpośrednich, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 36 u.p.d.o.p. i zwolnione są z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p. Refundacje wywozowe są instrumentami wyrównującymi ceny cukru, a nie dopłatami bezpośrednimi stosowanymi w ramach Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej. Refundacje te odpowiadają wielkości różnicy pomiędzy ceną interwencyjną, obowiązującą w ramach Wspólnoty, a niższą od niej ceną światową. Natomiast płatności bezpośrednie w Unii Europejskiej są oddzielone od produkcji rolnej, ponieważ ich nadrzędnym celem jest wsparcie dochodów rolniczych, a nie powodowanie zachęt do zwiększania produkcji. Konsekwencją zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p. jest konieczność wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p. wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa m. in. w art. 17 ust. 1 pkt 48 u.p.d.o.p. Odnosząc się do argumentacji podatnika odnośnie zastosowania się do interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej we W., wydanej w kwestii zwolnienia z opodatkowania refundacji wywozowych dla H., która została przejęta w wyniku połączenia w dniu 13 czerwca 2008 r., organ podatkowy wskazał, że na rzecz podatnika nie wpłynęły żadne refundacje wywozowe należne przed przejęciem H. Natomiast pozostałe przejęte cukrownie nie posiadały interpretacji w tym zakresie. Aby następca prawny nabył określone prawa od spółki przejmowanej, to spółka ta musi te prawa posiadać. Nie można praw przysługujących jednej spółce rozciągać na inne przejęte spółki, a tym samym na siebie jako następcę prawnego.