Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 czerwca 2014 r., sygn. III SA/Wa 1753/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Krawczak, Sędziowie sędzia WSA Aneta Lemiesz (sprawozdawca), sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi M. R. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz M. R. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

M. R., "Skarżący", złożył wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze zbycia nieruchomości oraz określenia źródła przychodu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujący stan faktyczny.

Skarżący jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Skarżący jest wspólnikiem komandytariuszem w Spółce Komandytowej ("Spółka Komandytowa") z siedzibą w W..

W dniu 6 października 2010 r. Spółka Komandytowa kupiła prawa i roszczenia do współwłasności działek, na których usytuowany jest budynek mieszkalny (w budynku znajdują się również lokale o charakterze użytkowym, jednakże budynek z uwagi na ilość lokali mieszkalnych zgodnie z klasyfikacją obiektów budowlanych jest budynkiem mieszkalnym) oraz podwórze, położonych w W. przy ul. [...] ("Nieruchomość") (Akty Notarialne Rep. A Nr [...] oraz Rep. [...], sporządzone przez Notariusza R. S. w Kancelarii Notarialnej przy ul, [...] w W.), która została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze ni. st. Warszawy (Dz. U z 1945 r. Nr 50 poz. 279; dalej "Dekret"). Z dniem 21 listopada 1945 r., tj. z dniem wejścia w życie Dekretu, grunty nieruchomości warszawskich, w tym grunt przedmiotowej Nieruchomości, na podstawie art. 1 Dekretu przeszły na własność Gminy m.st. Warszawy, a później Skarbu Państwa. Decyzjami Prezydenta W. z dnia [...] lutego 2011 r. ustanowiono użytkowanie wieczyste do gruntu Nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy. Powyższe decyzje poprzedziła decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] lipca 2011 r. orzekająca nieważność decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 1992 r. stwierdzającej nabycie przez Gminę W. z mocy prawa nieodpłatnie własności Nieruchomości. W wykonaniu powyższych decyzji umową z dnia 5 grudnia 2011 r. ustanowiono na rzecz Spółki Komandytowej prawo wieczystego użytkowania gruntu przedmiotowej Nieruchomości (Akt Notarialny Rep. A Nr [...] sporządzony przez Notariusza M. W. w Kancelarii Notarialnej przy ul. [...] w W.). Protokołem z dnia 26 października 2011 r. Miasto W., reprezentowane przez [...], przy udziale Zakładu Gospodarowania Nieruchomościami przekazało niesprzedaną część budynku położonego przy ul. [...] (kilka mieszkań zostało wydzielonych jako odrębne nieruchomości i sprzedanych, w związku z czym nie mogły już podlegać zwrotowi). Strona przejmująca budynek wstąpiła w prawa i obowiązki wynikające z zawartych umów najmu. Skarżący podkreślił, iż w przypadku budynku mieszkalnego mogło dojść jedynie do jej faktycznego zwrotu właścicielom (nie była wydawana analogiczna decyzja do decyzji ustanawiających prawo wieczystego użytkowania, bowiem właściciele nigdy prawnie nie utracili prawa własności budynku). Budynek ma charakter mieszkalny (kamienica z lokalami mieszkalnymi i użytkowymi). Spółka Komandytowa będąc stroną umów najmu lokali osiągała przychody z ich wynajmu. Skarżący wskazał, iż przedmiotowa Nieruchomość nie została przez Spółkę Komandytową nabyta, lecz odzyskana na podstawie obowiązujących przepisów prawa. Prawa i roszczenia do Nieruchomości zostały nabyte bezpośrednio lub pośrednio od spadkobierców osób uprawnionych. W związku z tym nadmienił, iż otwarcia spadków obejmujące przedmiotowe prawa i roszczenia miały miejsce w dniu 2 listopada 1953 r., 15 kwietnia 1970 r. oraz 26 listopada 1992 r. Spółka Komandytowa zbyła odpłatnie udział we współwłasności budynku oraz w wieczystym użytkowaniu gruntu powyższej Nieruchomości w dniu 5 grudnia 2012 r.(Akt Notarialny Rep. A Nr [...] sporządzony przez Notariusza A. M. w Kancelarii Notarialnej w W. przy ul. [...]). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu nieruchomości. Nie kupuje nieruchomości w celu dalszej odsprzedaży z zyskiem, lecz na cele wynajmu. Sprzedaż nieruchomości podyktowana jest zawsze rachunkiem ekonomicznym i wynika z decyzji o wycofaniu się z dalszego ich wynajmu. Nieruchomość zatem przed sprzedażą była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez Spółkę stanowiąc jej aktywa trwałe.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00