Wyrok WSA w Łodzi z dnia 17 czerwca 2014 r., sygn. II SA/Łd 458/14

Dnia 17 czerwca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Zgierski Sędziowie Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant st. specjalista Lidia Porczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 czerwca 2014 roku sprawy ze skargi T. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnienia do świadczenia pieniężnego - oddala skargę. a.bł.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 3 kwietnia 2014 r. sygn. akt II OSK 2676/12 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 31 lipca 2012 r., sygn. akt II SA/Łd 548/12, w sprawie ze skargi T.K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień do świadczenia pieniężnego.

Jak wynika z akt sprawy T.K. we wniosku o przyznanie świadczenia pieniężnego wskazała, że w kwietniu 1941 r. została, jako niemowlę, wraz z rodziną przesiedlona z rodzinnej miejscowości W. do miejscowości R. Na deportacji przebywała do maja 1945 r., pracując przymusowo w gospodarstwie należącym do osoby narodowości niemieckiej. Podkreśliła, że zarówno ona jak i jej rodzina byli źle traktowani przez swych "pracodawców", co odbiło się negatywnie na ich zdrowiu.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił przyznania stronie uprawnienia do świadczenia pieniężnego i opierając się na dostępnym materiale dowodowym wskazał, iż wnioskodawczyni w okresie okupacji wykonywała pracę przymusową w pobliżu stałego miejsca zamieszkania, zatem w jego ocenie praca ta nie przybrała szczególnie dotkliwej formy. Uznał, że praca ta nie była połączona z wysiedleniem i wyrwaniem z dotychczasowego środowiska.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy T.K. podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko. Wskazała, że W. wysiedlona została pod tworzony przez Niemców poligon, a jej dom zburzony. Wraz z rodziną w R. zamieszkała w jednej izbie z dwoma jeszcze rodzinami. Matka została dotkliwie pobita przez niemieckiego właściciela majątku, czego skutki odczuwała również po zakończeniu wojny. W ocenie skarżącej, cierpienia, których doznała były szczególnie dolegliwe, została bowiem przesiedlona do innej gminy, znalazła się w obcym sobie środowisku.