Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 24 czerwca 2014 r., sygn. I SA/Gl 1788/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel (spr.), Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia WSA Wojciech Organiściak, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w K., działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.; dalej: Ordynacja podatkowa), utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] Nr [...], odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] Nr [...] uchylającej w części decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] Nr [...] obniżającej podatnikowi P. S. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r., z kwoty [...] zł do kwoty [...] zł.

Do wydania zaskarżonej decyzji doszło w następującym stanie faktycznym.

P. S. (dalej: podatnik lub skarżący) pismem z dnia 19 lipca 2013 r. zwrócił się do Dyrektora Izby Skarbowej w K. o stwierdzenie nieważności decyzji tego organu z dnia [...] uchylającej w części decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] i obniżającej podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. z kwoty [...] zł do kwoty [...] zł wskazując, że została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa procesowego oraz obrazą prawa materialnego.

W uzasadnieniu podatnik podniósł, że przedmiotowa decyzja zawiera znaczące dla istoty określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych uchybienia. Zdaniem podatnika bezkrytycznie przyjęto wysokość dochodu spółki komandytowej A określonej przez organ podatkowy I instancji i na tej podstawie 15% dochodu przypisano do dochodu strony. Ponadto określony przez Dyrektora Izby Skarbowej w K. dochód z tytułu działalności podatnika pod nazwą B w wysokości [...] zł oparty jest tylko i wyłącznie na nieuznaniu kosztów w kwocie [...] zł. Zdaniem podatnika organ wydał decyzję preferującą opcję obrotu fakturami, opierając wnioski jedynie na zeznaniach świadków, których stwierdzenia w przedmiocie zakupu paliw ciekłych ocenić należy jako mało wiarygodne (składane były przez osoby, które widziały swój interes w uchylaniu się od odpowiedzialności za wystawianie fikcyjnych dokumentów). Pominął także fakt, że obrót paliwami płynnymi faktycznie miał miejsce. Odwołując się do decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...] i cytując jej fragment podatnik zauważył, że żeby "sprzedać paliwo firma musiała wcześniej je zakupić i ponieść określone koszty". W jego ocenie w sytuacji kiedy organ podatkowy określa podstawę opodatkowania w drodze oszacowania, to oprócz wielkości przychodu i dochodu winien określić także wysokość kosztów w realnych granicach (przy braku możliwości ustalenia kosztów rzeczywistych). Zdaniem podatnika, jest rzeczą oczywistą, że w przypadku rozliczeń kompensacyjnych (towar za towar) firma musiała dysponować paliwem.