Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 maja 2014 r., sygn. II SA/Kr 274/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Czeluśniak / spr./ Sędziowie WSA Paweł Darmoń WSA Agnieszka Nawara- Dubiel Protokolant Dorota Solarz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 maja 2014 r. sprawy ze skargi M.C. i A.K. na uchwałę Rady Miasta Z. z dnia 9 września 2010 r., Nr LIX/950/2010 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego [ ] skargę oddala

Uzasadnienie

W skardze na uchwałę Rady Miasta Z. NR LIX/950/2010 z dnia 9 września 2010 r. w sprawie: miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru urbanistycznego nazwanego: [....] ogłoszoną w Dz. Urz. Województwa Małopolskiego nr 503 poz.3764 z dnia 30 września 2009 r., która weszła w życie w dniu 31 października 2010 r. skarżący M.C. i A.K. wnieśli o stwierdzenie nieważności ww. uchwały w całości lub w części w odniesieniu do ich nieruchomości. Swój interes prawny uzasadnili tym, że są właścicielami nieruchomości składających się z działek ewidencyjnych nr nr [....] obr. [....] położonych w Z. przy ul. [....] .

Skarżący podali, skargę złożyli w terminie ponieważ wezwanie do usunięcia naruszenia prawa złożyli 20 listopada 2013 r., a więc termin do wniesienia skargi mijał 19 stycznia 2014 r., który jest dniem ustawowo wolnym od pracy.

W uzasadnieniu skargi podali, że w dniu 29 lutego 2008 r. wydana została na ich rzecz decyzja o warunkach zabudowy dotycząca nieruchomości nr nr [....] położonych w Z. , która zezwoliła na przebudowę i rozbudowę budynków mieszkalno - usługowego i usługowego na mieszkalno - usługowy w sposób szczegółowo określony w tej decyzji. Następnie decyzją z 1 lutego 2010 r. decyzja ta została zmieniona w ten sposób, że wskaźnik zabudowy działki budowlanej zwiększono z 50 % do 52 % oraz wielkość powierzchni biologicznej czynnej zmniejszono z 25 % do 12%. Zatem w chwili podejmowania zaskarżonej uchwały w zakresie przyjęcia planu zagospodarowania przestrzennego funkcjonowała w obrocie prawnym decyzja o warunkach zabudowy, która swoimi zapisami była różna od zatwierdzonego później miejscowego planu zagospodarowania. Rada Miasta Z. określiła możliwość zabudowy działek skarżących w sposób bardziej rygorystyczny niż wynikało to z decyzji o warunkach zabudowy. Ponadto w planie błędnie oznaczono teren objęty tym planem, wskazując, że to "[....] ", podczas gdy nieruchomość skarżących ewidencyjnie położona jest przy ul. [....] co stanowi pierzeję [....] . Zdaniem skarżących błędne zatytułowanie planu wprowadza w błąd mieszkańców.