Wyrok WSA w Kielcach z dnia 8 maja 2014 r., sygn. II SA/Ke 179/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Katarzyna Tuz-Stando, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 maja 2014r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Wojewody z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania na pobyt czasowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 11 grudnia 2014 r. Wojewoda utrzymał w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy C. z dnia 30 sierpnia 2013 r. orzekającą o uchyleniu czynności materialno-technicznej zameldowania na pobyt czasowy od dnia 18 kwietnia 2013 r. do 30 kwietnia 2014 r. M. M. w budynku oznaczonym numerem 3 położonym w K., gmina C..

W uzasadnieniu tej decyzji organ ustalił, że w dniu 28 maja 2013 r. w związku ze zgłoszeniem przez P. K., pełnomocnika właścicielki nieruchomości będącej przedmiotem sporu, tj. J. K., zastrzeżeń w kwestii zameldowania M. M. w budynku oznaczonym numerem 3 położonym w K. - wszczął z urzędu postępowanie w sprawie uchylenia czynności materialno-technicznej zameldowania na pobyt czasowy. Przeprowadzone postępowanie w sposób nie budzący zdaniem organu wątpliwości wykazało, że w dacie zameldowania, tj. 18 kwietnia 2013 r. M. M. nie zamieszkiwał w budynku oznaczonym numerem 3 położonym w K.. Wynika to bowiem z oświadczenia samego skarżącego, który stwierdził, że na nieruchomości, na której znajduje się budynek oznaczony nr K. 3, tj. na działce nr [...] nigdy nie był, nie przebywał i nie zamieszkiwał. Również P. K. zeznała, że M. M. nigdy nie mieszkał pod adresem K. nr 3. Ponadto świadek Z. T., który mieszka w K. właśnie pod nr 3 oświadczył, że M. M. nigdy nie mieszkał i nie mieszka pod tym adresem. Organ ustalił również, że nieruchomość zabudowana budynkiem mieszkalnym stanowiącym własność J. K. położona w K. nr 3, oznaczona jest w ewidencji gruntów i budynków numerem [...]. Natomiast działka nr [...] położona również w K., która jest własnością skarżącego, zabudowana jest budynkiem, który na jego wniosek otrzymał numer [...]. W konsekwencji takich ustaleń organ uznał, że w wyniku materialno-technicznej czynności zameldowania dokonanej w dniu 18 kwietnia 2013 r., doszło do powstania fikcji meldunkowej polegającej na dokonaniu zameldowania na podstawie niezgodnych z rzeczywistością danych i wbrew przesłance przebywania w lokalu z zamiarem czasowego w nim pobytu. Organ II instancji podzielił zastrzeżenia organu I instancji co do niespójności zeznań skarżącego w kwestii posiadanej wiedzy o prawidłowym numerze porządkowym budynku znajdującego się na działce nr [...] położonej w K.. Kwestia oznaczenia nieruchomości numerami porządkowymi nie może jednak być przedmiotem merytorycznego zainteresowania organu meldunkowego w niniejszej sprawie. Wykonywanie przez organ gminy jej zadań z zakresu numeracji porządkowej nieruchomości, o których mowa w art. 47a ust. 1 pkt 1 Prawa geodezyjnego i kartograficznego, nie jest bowiem jednocześnie wykonywaniem zadań dotyczących obowiązku meldunkowego.