Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 14 maja 2014 r., sygn. I SA/Bk 16/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński, Sędziowie sędzia WSA Urszula Barbara Rymarska (spr.), sędzia WSA (del.) Patrycja Joanna Suwaj, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 maja 2014 r. sprawy ze skargi "K." L. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego za miesiące od stycznia do kwietnia 2012 roku oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w B. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...], w której określono "K." L. G. (dalej jako Skarżący) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym za styczeń, luty, marzec i kwiecień 2012 r.

Z decyzji organów wynika, że [...] kwietnia 2012 r. funkcjonariusze celni Urzędu Celnego w B. przeprowadzili kontrolę prawidłowości stosowania znaków akcyzy w stacji paliw Skarżącego w B., w wyniku której stwierdzono,

że uwidocznione w miejscu sprzedaży ceny sprzedaży papierosów są wyższe

od maksymalnych cen detalicznych tych wyrobów. Stwierdzono również, że 4 paczki papierosów Marlboro oznaczone są podatkowymi znakami akcyzy serii KS/BP

z oznaczonym rokiem wytworzenia 2011, które to znaki utraciły ważność z końcem lutego 2012 r. Następnie, w wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej w zakresie obrotu wyrobami tytoniowymi w okresie od [...] stycznia 2012 r. do [...] kwietnia 2012 r. stwierdzono, że Skarżący dokonywał sprzedaży papierosów w cenach wyższych

od maksymalnej ceny detalicznej.

Dyrektor Izby Celnej nie znalazł podstaw do uchylenia decyzji organu

I instancji. Przytoczył przepisy art. 5, art. 8 ust. 5, art. 13 ust. 1 pkt 1, art. 99 ust. 6

i ust. 10 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, Dz. U. z 2011 r.

nr 108, poz. 626 ze zm. (dalej w skrócie: "u.p.a.") i mając na uwadze zgromadzony materiał dowodowy uznał, że Naczelnik Urzędu Celnego prawidłowo określił Skarżącemu wysokość zobowiązań podatkowych za styczeń, luty, marzec i kwiecień 2012 r.