Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2014 r., sygn. III SA/Wa 2867/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sylwester Golec (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usługa okresy od lutego do sierpnia 2012 r. oddala skargę

Uzasadnienie

III SA/Wa 2867/13

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. decyzją z dnia [...] lutego 2011 r. określił M.S. wysokość zobowiązań podatkowych i kwot nadwyżki podatku naliczonego do przeniesienia na następny okres za miesiące od lutego do sierpnia 2012 r.

W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji stwierdził, że Skarżący w rozliczeniu za miesiące luty i marzec odliczył od podatku należnego podatek naliczony przy nabyciu samochodu [...]. Samochód ten spełniał wymagania do uznania go za bankowóz typu C, określone w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 września 2010 r. w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pieniężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców i inne jednostki organizacyjne (Dz. U. nr 166, poz. 1128) dalej powoływanego, jako rozporządzenia MSWiA, co zostało potwierdzone odpowiednim certyfikatem. Skarżący w miesiącach od kwietnia do sierpnia 2012 r. odliczał podatek naliczony przy nabyciu paliwa do tego samochodu. Organ ustalił, że samochód ten jest samochodem osobowym, w którym w bagażniku zamontowano specjalny zamykany na klucz stelaż do przewozu walizki oraz autoalarm. Z zeznań podatnika wynika, że prowadzi on działalność w zakresie produkcji części do maszyn szwalniczych i usług hydraulicznych i nie zamierza zmieniać profilu działalności w szczególności na działalność w zakresie przewozu i ochrony wartości pieniężnych. Bankowóz służy mu do przewozu gotówki potrzebnej w działalności jego przedsiębiorstwa na wypłaty pracownicze oraz do realizacji transakcji gotówkowych. Podatnik zeznał, że samochód ten wykorzystuje do wyjazdów służbowych w sprawach związanych z działalnością gospodarczą. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że Skarżący pobrał należności z tytułu sprzedaży w gotówce w kwotach: