Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2014 r., sygn. III SA/Wa 2898/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi B. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2007 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Z akt sprawy wynika, iż Bank [...] S.A. (dalej: Bank) złożył 30 listopada 2011r. korektę zeznania CIT-8 za 2007r. wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2007r.

Bank poinformował, że korekta zeznania ma związek z kontrolą rozliczeń Banku z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za 2005r. przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W..

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. (dalej: Naczelnik [...] US) decyzją z [...] stycznia 2013r. odmówił Bankowi stwierdzenia nadpłaty w kwocie 2.372.284.00 zł z. tytułu podatku dochodowego od osób prawnych.

Bank złożył odwołanie od powyższej decyzji. W uzasadnieniu odwołania podniósł, iż organ podatkowy nie poddał analizie faktycznej zdarzenia stanowiącego jedyną istotną podstawę faktyczną powstania nadpłaty, tj. straty za 2005r., która zarówno w korekcie z 28 listopada 2011r. jak i w decyzji dotyczącej zobowiązania podatkowego za 2007r. została wykazana w zaniżonej wysokości. Jedynym działaniem podjętym przez organ podatkowy było ustalenie, że tenże organ podatkowy w tym samym dniu wydal w I instancji decyzję w sprawie wymiaru podatku za 2007r. Takiego działania nie można uznać za zebranie i wyczerpujące rozpatrzenie materiału dowodowego zwłaszcza w sytuacji, gdy kwestia straty, będąca podstawową przyczyną powstania nadpłaty, jest sporna.

Zdaniem Banku nie można uznać, iż decyzja w sprawie wymiaru podatku ma walor dokumentu urzędowego. Dokumentem urzędowym może być np. zaświadczenie albo protokół kontroli podatkowej, gdyż ich treścią jest stwierdzenie faktów. Natomiast treścią decyzji jest rozstrzygnięcie, czyli wypowiedź władcza, a nie stwierdzenie faktów. Gdyby decyzje miały być dowodami na zaistnienie faktów opisanych w uzasadnieniu decyzji, kwestionowanie ustaleń faktycznych w postępowaniu instancyjnym byłoby bezcelowe,