Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2014 r., sygn. III SA/Wa 1811/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alojzy Skrodzki (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz, sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant st. sekretarz sądowy Iwona Mazek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi M. W. i J. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] maja 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] grudnia 2012 r. odmawiającą Skarżącym M. i J. C. małżonkom W. stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r.

Z akt sprawy wynika, że Skarżący wnieśli o stwierdzenie nadpłaty w kwocie 1.074 zł uzasadniając, iż nadpłata ta powstała wskutek nieuwzględnienia w pierwotnym rozliczeniu przychodów, kosztów, dochodu i straty w spółce niebędącej osobą prawną, w której Skarżący jest wspólnikiem, tj. w spółce J. LLC z siedzibą w Stanach Zjednoczonych. W 2008 r. z tytułu udziału w tej spółce Skarżący poniósł stratę w wysokości 2.684,67 zł. Zdaniem Skarżących strata ta powinna obniżyć dochód i podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych za 2008 r.

Organ I instancji nie zgodził się z tym stanowiskiem i wszczął z urzędu postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. Uznał mianowicie, że w pierwszej kolejności należy określić prawidłową kwotę tego zobowiązania, a dopiero potem zająć się wnioskiem w przedmiocie nadpłaty.

W dniu 7 grudnia 2012 r. organ I instancji wydał decyzję określającą Skarżącym zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w kwocie 47.386 zł. Powołując się na art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 1a, art. 4a, art. 9, art. 27 ust. 9, 9a i art. 27g ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.f.") oraz art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 umowy z dnia 8 października 1974 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1976 r. Nr 31, poz. 178) stwierdził, że przepisy te nie przewidują możliwości odliczenia w Polsce strat, które powstały w wyniku działalności spółki położonej i opodatkowanej w Stanach Zjednoczonych. Powyższe regulacje odnoszą się bowiem wyłącznie do uzyskanych dochodów, a nie strat. Inaczej natomiast byłoby w przypadku osiągnięcia dochodu przez spółkę J. LLC oraz zapłacenia w Stanach Zjednoczonych podatku dochodowego. Wówczas bowiem zastosowanie znalazłby przepis art. 27 ust. 9 u.p.d.o.f.