Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 kwietnia 2014 r., sygn. I SA/Wa 3215/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Gdesz po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skarg K. J.- Ż. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...] w przedmiocie opłata za pobyt dziecka w pieczy zastępczej oddala skargę

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po rozpatrzeniu odwołania K. J., decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] ustalającą opłatę w wysokości [...] zł miesięcznie od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia faktycznego opuszczenia przez dziecko rodziny zastępczej za pobyt T. Ł. w niezawodowej rodzinie zastępczej ustanowionej w osobach K. i J. Ł..

Decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Prezydent [...] decyzją z dnia [...] sierpnia 2013 r. ustalił od K. J. opłatę w wysokości 1.000,00 zł miesięcznie od dnia 1 stycznia 2012 r. za pobyt małoletniego syna T. Ł. w pieczy zastępczej - niezawodowej rodzinie zastępczej ustanowionej w osobach K. i J. Ł. zam. w [...]. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że zgodnie z art. 193 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887) za pobyt dziecka w pieczy zastępczej rodzice ponoszą opłatę miesięczną w wysokości przyznanych świadczeń oraz dodatków, o których mowa w art. 80 ust. 1 i art. 81 - w przypadku umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej spokrewnionej, rodzinie zastępczej zawodowej, rodzinie zastępczej niezawodowej lub rodzinnym domu dziecka. Stosownie z ust. 2 powołanego przepisu za ponoszenie opłaty o której mowa w ust. 1 rodzice odpowiadają solidarnie. Przy czym z akt sprawy wynika, iż ojciec dziecka nie żyje, więc stroną postępowania jest jedynie K. J.. W trakcie wszczętego postępowania, pomimo prawidłowego pouczenia o przysługującym prawie do wglądu w akta sprawy i możliwości udokumentowania swojej sytuacji bytowej, strona nie brała czynnego udziału w sprawie. W szczególności nie skorzystała z możliwości przedstawienia dokumentów określających jej sytuację dochodową, zdrowotną i majątkową. Zatem organ I instancji stwierdził, że w przypadku K. J. nie można zastosować zapisów uchwały Rady Miasta [...] z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w części dotyczącej odstąpienia od ustalenia przedmiotowej opłaty, bowiem nie udokumentowała ona swojej sytuacji materialno-bytowej, ani nie wystąpiła z wnioskiem w tej sprawie.