Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2014 r., sygn. II SA/Wa 2192/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Janusz Walawski, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi K. B. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji cofającej pozwolenie na broń palną myśliwską oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...] Komendant Główny Policji, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), dalej: "K.p.a.", utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] cofającej K. B. pozwolenie na broń palną myśliwską w celu łowieckim.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Komendant Wojewódzki Policji [...] decyzją z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] cofnął K. B. pozwolenie na broń palną myśliwską w celu łowieckim w związku z uzyskaniem informacji o prawomocnym skazaniu wyżej wymienionego za popełnienie przestępstwa z art. 178a § 2 Kodeksu karnego. Przedmiotową decyzję Komendant Główny Policji utrzymał w mocy ostateczną decyzją z dnia [...] maja 2012 r. nr [...].

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie prawomocnym wyrokiem z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. akt II SA/Wa 1282/12 oddalił skargę K. B. na powyższą decyzję ostateczną.

Pismem z dnia [...] maja 2013 r. K. B. wniósł do Komendanta Głównego Policji wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia [...] marca 2012 r. nr [...] na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.

W uzasadnieniu wniosku wskazał, iż ww. decyzja nie zawiera uzasadnienia faktycznego i prawnego, zaś organ w toku postępowania zaniechał ustalenia istotnej okoliczności, tj. czy popełnione przez niego przestępstwo z art. 178a § 2 Kodeksu karnego stanowiło realne zagrożenie dla niego samego, porządku lub bezpieczeństwa publicznego, przez co rażąco naruszył art. 6, art. 7 i art. 8 K.p.a. Wskazał nadto, że organ rozstrzygnął jego sprawę w sposób dowolny i sprzeczny z zasadami procedury administracyjnej oraz w oparciu o niekompletny materiał dowodowy. Organ nie dysponował bowiem uzasadnieniem wyroku Sądu Rejonowego w J. z dnia [...] października 2011 r., sygn. akt [...], w oparciu o który wydał ww. decyzję. Nadto skarżący wskazał, że wątpliwości budzi zawarte w uzasadnieniu ww. decyzji stwierdzenie organu, iż zezwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej zostało wydane w dniu [...] lipca 2001 r. przez Komendanta Wojewódzkiego Policji [...], podczas gdy w piśmie z dnia [...] lipca 2012 r. znak: [...] organ ten wskazał, że zezwolenie to zostało wydane przez Komendanta Centrum Szkolenia Radiotechnicznego w J. w dniu [...] marca 2001 r. Natomiast w legitymacji posiadacza broni pod poz. 2 wskazano, że zezwolenie na posiadanie broni palnej myśliwskiej zostało wydane przez Komendanta Wyższej Szkoły Oficerskiej Radiotechnicznej decyzją nr [...].