Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 kwietnia 2014 r., sygn. IV SA/Po 170/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka Sędziowie WSA Donata Starosta WSA Maciej Busz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Koninie na uchwałę Rady Gminy Krzymów z dnia 4 października 2011 r. nr X/80/11 w sprawie realizacji usług opiekuńczych na terenie gminy i zasad odpłatności za usługi opiekuńcze stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały

Uzasadnienie

Rada Gminy Krzymów w dniu 4 października 2011 r. działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (j. t. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm. - dalej u.s.g. ) oraz art. 50, art. 96 ust. 1 pkt 1, ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (j.t. Dz.U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 ze zm. - dalej u.p.s.) podjęła uchwałę nr X/80/11 w sprawie realizacji usług opiekuńczych na terenie gminy i zasad odpłatności za usługi opiekuńcze (Dz.Urz. Woj. Wlkp. z 2011r., nr 343, poz. 5804).

Prokurator Rejonowy w K. kwestionując w/w uchwałę pismem z dnia [...] stycznia 2014r. nr [...] wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę zarzucając zaskarżonej uchwale rażące naruszenie prawa.

W uzasadnieniu skargi Prokurator wskazał, że zaskarżona uchwała jest aktem prawa miejscowego, gdyż podjęto ją na podstawie upoważnienia ustawowego wynikającego z art. 50 ust. 6 i art. 96 ust. 4 u.p.s. i jest adresowana do każdego podmiotu w określonym w normie stanie hipotetycznym. Z normatywnego charakteru uchwały wynika konieczność formułowania zawartych w niej postanowień jedynie na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego, precyzyjnie i kompleksowo realizując delegację ustawową. Akty prawa miejscowego winny uzupełniać wydane przez inne podmioty przepisy prawa powszechnie obowiązującego. Zatem z istoty aktu prawa miejscowego wynika niedopuszczalność powtarzania bądź modyfikowania norm powszechnie obowiązujących.