Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 kwietnia 2014 r., sygn. I SA/Lu 26/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Chitrosz, Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca),, WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Protokolant Asystent sędziego Anna Gilowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi W. G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla zaskarżoną interpretację; II. zasądza od Ministra Finansów na rzecz W. G. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Mocą zaskarżonej interpretacji indywidualnej Minister Finansów, reprezentowany przez Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. (dalej jako organ), ocenił, że nie jest prawidłowe stanowisko W. G. (dalej jako podatnik) w kwestii kwalifikacji prawnej źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzasadnieniu interpretacji indywidualnej organ wyjaśnił, że podatnik, na podstawie art. 14b § 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U.12.749 ze zm. - o.p.) wniósł o wydanie interpretacji indywidualnej. Wniosek został złożony organowi w dniu 15 lipca 2013 r. We wniosku tym podatnik przedstawił stan faktyczny, zgodnie z którym jest zarejestrowanym przedsiębiorcą, prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Jego działalność polega na świadczeniu usług sportowych i reklamowych, obejmujących m.in. działalność agencji reklamowych. W ramach prowadzonej działalności w dniu 20 maja 2011 r. zawarł z klubem sportowym kontrakt w formie umowy cywilnoprawnej o świadczenie usług reklamowych. Dodatkowo zawarł z klubem również umowę o świadczenie usług sportowych (która nie jest przedmiotem niniejszego wniosku). Zgodnie z postanowieniami kontraktu jest zobowiązany do wykonywania za wynagrodzeniem m.in. następujących usług reklamowych: udział we wszystkich imprezach służących kształtowaniu pozytywnego wizerunku klubu w opinii publicznej tj. np. podejmowanie działań polegających na popularyzacji klubu, udział w konferencjach prasowych. Działania te mają być podejmowane z maksymalnym eksponowaniem i wykorzystaniem materiałów reklamowo-marketingowych sponsorów. W ramach umowy podatnik wyraził zgodę na utrwalenie oraz rozpowszechnienie jego wizerunku. Zobowiązał się również współdziałać z klubem w sposób umożliwiający klubowi wypełnianie obowiązków wynikających z zawieranych z osobami trzecimi umów reklamowych, sponsorskich oraz innych o podobnym charakterze, jak również aktywnie uczestniczyć we wszelkiego rodzaju przedsięwzięciach służących kształtowaniu korzystnego wizerunku klubu w opinii publicznej. W kontrakcie postanowiono, że podatnik może również świadczyć na rzecz innych podmiotów usługi polegające na reklamie ich produktów. Zastrzeżono przy tym, że podmioty te nie mogą prowadzić działalności konkurencyjnej w stosunku do działalności klubu. W związku z tym zapisem nie jest zatem wykluczone, że podatnik będzie osiągał przychody w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (w powyższym zakresie) z tytułu świadczenia usług na rzecz innych podmiotów, np. producentów odzieży sportowej, producentów odżywek dla sportowców. Za świadczone usługi podatnik otrzymuje wynagrodzenie zdefiniowane jako kwota netto, od której powinien naliczać należny VAT. Kontrakt nie zawiera postanowienia, że to klub ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania podatnika. W zakresie usług o charakterze reklamowym podatnik ponosi nieograniczoną odpowiedzialność wobec osób trzecich za ich rezultat i sposób wykonywania, tj. zarówno wobec klubu, jak i wobec sponsorów oraz reklamodawców. Tym samym to podatnik ponosi ryzyko gospodarcze wynikające z podejmowanych czynności. Klub traktuje wynagrodzenie wypłacane podatnikowi z tytułu świadczenia usług reklamowych jako przychody osiągane z pozarolniczej działalności gospodarczej (podatnik osobiście opłaca składkę na ubezpieczenie społeczne i składkę zdrowotną oraz zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych). Podatnik zalicza otrzymywane wynagrodzenie do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W związku z powyższym stanem faktycznym podatnik pytał: 1) czy wynagrodzenie otrzymywane za świadczone na rzecz klubu usługi o charakterze reklamowym powinien zaliczać do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej; 2) czy w związku ze świadczonymi na rzecz klubu usługami reklamowymi jest podatnikiem VAT zobowiązanym do wystawiania faktur dokumentujących świadczone usługi. Zdaniem podatnika, w przedstawionych okolicznościach faktycznych należy rozpoznać przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 oraz art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.12.361 - dalej jako u.p.d.o.f.). Działa bowiem podobnie jak agencja reklamowa, realizuje czynności reklamowe na zlecenie klubu. W praktyce funkcjonowania klubów siatkarskich strategia reklamowa klubów jest budowana w oparciu o wizerunki zawodników czy też akcje promocyjne i inne wydarzenia rozrywkowe z ich udziałem. Brak jest również przeszkód by uznać, że udostępnianie przez podatnika własnego wizerunku na rzecz klubu (w ramach usług reklamowych) stanowi działalność gospodarczą. Czerpanie korzyści z ciągłego udostępniania własnego wizerunku może stanowić osiąganie zysku w ramach działalności gospodarczej. Zgodnie z praktyką rynkową i podatkową, jeśli dany podmiot jest właścicielem marki, logo czy jakichkolwiek innych aktywów niematerialnych, którymi może dysponować, to udostępnianie tych aktywów (dóbr osobistych) za wynagrodzeniem stanowi działalność gospodarczą. Prowadzona przez podatnika działalność reklamowa jest działalnością w pełni profesjonalną i w pełni zorganizowaną. Jako przedsiębiorca, który zamierza osiągać przychody (korzyści) z wykonywania usług reklamowych, aby sprostać wymaganiom rynkowym, musi być należycie przygotowany do ich świadczenia. Dlatego podejmuje określone działania przygotowawcze i ponosi określone koszty, w tym m.in. koszty kreowania własnego wizerunku. Opisana działalność reklamowa jest działalnością wykonywaną w sposób częstotliwy, a tego typu działalność może być bowiem wykonywana przez podatnika stale, również po zakończeniu kariery siatkarskiej. Powszechną praktyką rynkową jest np. zawieranie przez sportowców indywidualnych kontraktów z firmami sportowymi, na rzecz których świadczą oni usługi reklamowe. Praktyka rynkowa potwierdza, że osoby fizyczne, posiadające rozpoznawalny wizerunek (aktorzy, artyści, celebryci, sportowcy), oferują ten wizerunek celem świadczenia usług reklamowych w ramach działalności gospodarczej. W ocenie podatnika powyższe argumenty przemawiają za zasadnością stanowiska, w myśl którego jego działalność, polegająca na świadczeniu usług reklamowych na rzecz klubu, spełnia definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 u.p.d.o.f. i nie występują jednocześnie wyłączenia z definicji działalności gospodarczej określone w art. 5b ust. 1 u.p.d.o.f.