Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 21 marca 2014 r., sygn. IV SA/Wa 2802/13

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skarg [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. i Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu opłaty za brak sieci oraz wysokości nadpłaty w związku z nadpłaconą wpłatą na poczet zobowiązania z tytułu opłaty za brak sieci postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Główny Inspektor Ochrony Środowiska decyzją z dnia [...] października 2013 r. nr [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] określającą wysokość zobowiązana [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. z tytułu opłaty za brak sieci za 2006 r. w wysokości 115.679,-zł oraz określającą wysokość nadpłaty w wysokości 1.664.755,29 zł dla [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. w związku z nadpłaconą wpłatą na poczet zobowiązania z tytułu opłaty za brak sieci za 2006 r. na konto Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Na powyższą decyzję z dnia [...] października 2013 r. skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnieśli [...] sp. z o.o. z siedzibą w W. i Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, reprezentowani przez profesjonalnych pełnomocników.

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w swojej skardze zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, który nie został uzasadniony. Jednakże wniosek ten został ponowiony w piśmie z dnia 5 grudnia 2013 r. W uzasadnieniu wniosku podniesiono, że organ podjął czynności przedegzekucyjne poprzez wystosowanie upomnienia nr [...] o zapłatę należności ustalonych zaskarżoną decyzją organu wraz z odsetkami za zwłokę za pięć lat wstecz. Spodziewanym skutkiem wykonania decyzji w drodze egzekucji administracyjnej będzie wystawienie tytułu wykonawczego i dokonanie zajęcia kont Narodowego Funduszu, co w ocenie skarżącego spowoduje zahamowanie finansowania ochrony środowiska w Polsce i wydatkowania środków, również zagranicznych przeznaczonych na wykonanie wymagalnych zobowiązań z tytułu przedsięwzięć proekologicznych. Zdaniem Funduszu nie bez znaczenia jest też, że spór co do prawa, mający miejsce w sprawie niniejszej, nie jest jednostkowy, bowiem tylko w listopadzie 2013 r. Narodowy Fundusz złożył cztery skargi, w których występuje tożsamość przedmiotowa sprawy, na łączną kwotę ponad 20 milionów zł. Przystąpienie do egzekucji może doprowadzić do powstania nieodwracalnych (chociażby konieczność zapłaty wysokich kosztów egzekucyjnych i opłat) lub trudnych do odwrócenia skutków. W przypadku bowiem, gdy organ zaspokoi własne zobowiązania wobec podmiotów uprawnionych z wydanych przez siebie decyzji, z konta skarżącego, szkoda jaka powstanie z tego tytułu, w przypadku uznania racji skarżącego, będzie mogła być dochodzona na drodze cywilnej, a więc w odrębnym, długotrwałym postępowaniu sądowym. W ocenie Funduszu, w tak szczególnej sytuacji, gdy należności w stosunku do przedsiębiorców jako podmiotów uprawnionych z decyzji ustalających Głównego Inspektora Ochrony Środowiska będą zaspokojone z pieniędzy publicznych, kontrola sądowa zgodności z prawem kwestionowanych działań i aktów organu administracji, wydaje się konieczna w celu zapobieżenia powstaniu znacznej szkody i trudno odwracalnym skutkom.