Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 26 lutego 2014 r., sygn. III SA/Wr 625/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia NSA Józef Kremis Sędzia WSA Jerzy Strzebinczyk Protokolant referent Ewa Pąsiek po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 26 lutego 2014 r. w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...]r., Nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu opłaty dodatkowej za parkowanie I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta W. z dnia [...]r., Nr [...]; II. przyznaje adw. M. K. kwotę 295,20 (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych, w tym 23 % VAT, od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu - tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu; III. orzeka, że decyzje wymienione w punkcie I nie mogą być wykonane do dnia prawomocności wyroku.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. po rozpatrzeniu odwołania skarżącego B. K. od decyzji Prezydenta W. z dnia [...] r. Nr [...] ([...]) odmawiającej umorzenia należności o charakterze publicznoprawnym z tytułu opłaty dodatkowej za parkowanie w kwocie [...] zł - na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego utrzymało w mocy pierwszoinstancyjną decyzję.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia przytoczono między innymi, że skarżący motywując wniosek wskazał, że jest inwalidą I grupy i posiada kartę parkingową bezterminowo. Podniósł, że nie otrzymał wezwania do zapłaty. Ponadto ma 84 lata i nie zamierza już jeździć samochodem. Nie przypomina sobie również, kiedy był we W. Wnioskodawca wyjaśnił też, że ma niską emeryturę i jest schorowany.

Oznaczoną na wstępie decyzją organ pierwszej instancji odmówił udzielenia wnioskowanej ulgi z braku przesłanek. W odwołaniu od tej decyzji skarżący podniósł, że posiada europejską kartę parkingową a samochód zaparkował na właściwym miejscu. Nie otrzymał też wezwania do zapłaty. Otrzymuje [...] zł emerytury, z czego ponosi koszty utrzymania w wysokości [...] zł. Podał, że żona choruje na chorobę Alzheimera. Zarzucił, że uzasadnienie decyzji jest lakoniczne, źle wyważone, a także poniżające i dyskryminujące osoby niepełnosprawne. Konieczność zapłaty opłaty dodatkowej zmusi go do skorzystania z pomocy państwa.