Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 stycznia 2014 r., sygn. II SA/Wa 1494/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jacek Fronczyk (spr.) Sędziowie WSA Sławomir Antoniuk Adam Lipiński Protokolant starszy referent Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania pozwolenia na posiadanie broni palnej bojowej do ochrony osobistej oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia [...] listopada 2012 r. P. S. zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji w G. o wydanie mu pozwolenia na broń palną bojową do ochrony osobistej, podnosząc, że życie i zdrowie jego oraz jego rodziny jest zagrożone, ponieważ od 2010 r. wykonuje niebezpieczny zawód [...], zaś realizując orzeczenia w sprawach karnych, stale kontaktuje się z osobami mającymi powiązania ze środowiskiem przestępczym oraz skazanymi, w tym za pobicia, rozboje i zabójstwa. Zainteresowany powołał się przy tym na charakter i okoliczności czynów popełnionych przez osoby znajdujące się pod jego dozorem, jak również na niejednokrotne kierowanie agresji wobec jego osoby, będące wynikiem wykonywania przez niego obowiązków służbowych (np. sporządzania wniosków o odwołanie warunkowego zwolnienia czy o zarządzenie wykonania kary, której wykonanie warunkowo zawieszono lub wykonania kary zastępczej). Ponadto, P. S. podniósł, że pracując w terenie w środowisku kryminogennym, wśród osób wysoce zdemoralizowanych, narażony jest na odwet z ich strony również w czasie wolnym od pracy, bowiem jego tożsamość można stosunkowo łatwo ustalić, a Policja nie może zapewnić mu stałej ochrony. Na poparcie swego stanowiska przywołał statystyki dotyczące napaści i agresji fizycznej wobec [...], przedstawił też pogląd senatora Z. R. na temat pracy [...]. Jednocześnie zwrócił także uwagę na możliwość kierowania ewentualnych roszczeń odszkodowawczych w sytuacji, gdyby organ Policji nie wydał mu żądanego pozwolenia, a miałoby miejsce jakieś nieszczęśliwe zdarzenie.