Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 10 stycznia 2014 r., sygn. II SA/Rz 1107/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Stanisław Śliwa /spr./ Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Paweł Zaborniak Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi K. T. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko -skargę oddala-

Uzasadnienie

Skarżonym postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu zażalenia K. T. utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy [...] z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko i sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko, powołując w podstawie prawnej art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267), zwanej następnie "K.p.a.".

W uzasadnieniu Kolegium podniosło, że postanowieniem z dnia [...] lipca 2013 r. Wójt Gminy [...] stwierdził potrzebę przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko przedsięwzięcia pod nazwą: "Budowa hali produkcyjnej z częścią socjalną i administracyjną" w miejscowości T. na działce nr 3286, jak też ustalił zakres raportu o oddziaływaniu tego przedsięwzięcia na środowisko.

Zażalenie na to postanowienie złożył K. T. podnosząc, że nie jest możliwa realizacja przedmiotowego zamierzenia na wskazanej działce, która jest zbyt mała na ten cel, jak też położona zbyt blisko zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Wyraził stanowisko, że przedmiotowe przedsięwzięcie powinno być zrealizowane na terenie znajdującego się w pobliżu mienia gminnego, przeznaczonego pod działalność przemysłowo-produkcyjną.

Kolegium uznało, że zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie i postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2013 r. utrzymało w mocy kwestionowane nim rozstrzygnięcie organu I instancji. Stwierdziło, że zamierzona przez inwestora inwestycja stanowi niewątpliwie przedsięwzięcie mogące potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko w rozumieniu art. 71 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska orz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227 ze zm.), zwanej dalej "u.o.ś." Do tego rodzaju przedsięwzięć zalicza je bowiem § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397 ze zm.). Z tego względu inwestor, przed zwróceniem się do właściwego organu o wydanie jednej z decyzji przewidzianych w art. 72 ust. 1 u.o.ś., wystąpił o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla zamierzonego przez niego przedsięwzięcia, przedkładając wymagane dokumenty, w szczególności Kartę informacyjną przedsięwzięcia, wypis z ewidencji gruntów i poświadczoną kopię mapy ewidencji gruntów. Przed podjęciem rozstrzygnięcia Wójt Gminy [...] wystąpił o wymagane opinie do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego oraz do Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska. Pierwszy z organów nie zajął stanowiska w sprawie w wymaganym u.o.ś. terminie, natomiast drugi wydał opinię o potrzebie przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięcia, którego dotyczy sprawa.