Wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. III SA/Wa 89/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Waldemar Śledzik, sędzia WSA Anna Wesołowska, Protokolant referent stażysta Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości odsetek za zwłokę od nieuiszczonych w terminie płatności zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za poszczególne miesiące 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

1. Z przedstawionych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynika, że L. K. (dalej "Skarżąca" lub "Strona") w 2008r. prowadziła pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie usług transportowych oraz skupu i sprzedaży stłuczki szklanej. Podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opłacała wg zasad ogólnych, a jako ewidencję księgową dla celów tego podatku prowadziła podatkową księgę przychodów i rozchodów. Organ wskazał, że w dniu 22 kwietnia 2009r. Skarżąca złożyła w Urzędzie Skarbowym w G. zeznanie podatkowe za 2008 r. (PIT-36), w którym wykazała podatek należny (po odliczeniach) 0 zł. W wyniku kontroli podatkowej działalności Skarżącej - w zakresie prawidłowości i rzetelności rozliczenia z podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. oraz w podatku od towarów i usług za okres od 1 stycznia 2008 r. do 31 grudnia 2008 r. stwierdzono, że Skarżąca prawidłowo wykazała przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży usług transportowych oraz sprzedaży stłuczki szklanej w łącznej kwocie 2.346.970,86 zł. Natomiast w zakresie kosztów uzyskania przychodów Skarżąca: 1) zawyżyła koszty uzyskania przychodów łącznie o kwotę 833.493,64 zł, poprzez zaliczenie do kosztów wydatków w następujących kwotach: a) 35.514,75 zł - dotyczącej zakupu materiałów budowlanych, mebli biurowych i wyposażenia wnętrz, które z uwagi na brak pomieszczeń biurowych, nie mogły być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, b) 7.823,68 zł - obejmującą zakup węgla groszek, w sytuacji gdy nie był on wykorzystywany do ogrzewania pomieszczeń służących do prowadzenia działalność gospodarczej, c) 246,00 zł - udokumentowanych fakturami nr 118/K110/2008 z dnia 3 października 2008 r. i 124/K110/2008 z dnia 3 października 2008r., wystawionymi przez P. Sp. z o.o. na rzecz innych kontrahentów, a nie na firmę Skarżącej, d) 58.618,72 zł - na zakup olejów silnikowych w ilości 5.162 litry i olejów przekładniowych HIPOL w ilości 4.568 litrów do posiadanych pojazdów od firmy I. Na podstawie danych udzielonych przez męża Strony - I. K. dokonano przeliczenia wykorzystanych olejów silnikowych i przekładniowych. W wyniku tego stwierdzono, że w/w oleje nie mogły zostać wykorzystane w trakcie 2008 r., do pojazdów i maszyn używanych w prowadzonej działalności gospodarczej, e) 731.290,49 zł - która stanowi różnicę pomiędzy wydatkami poniesionymi przez Stronę na zakup oleju napędowego służącego do napędu samochodów ciężarowych, samochodu osobowego oraz ciągnika, a wyliczoną przez kontrolujących - przy uwzględnieniu: przejechanych kilometrów, średniego spalania pojazdów oraz średniej miesięcznej ceny za litr paliwa - wartością zużytego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej oleju napędowego, który znalazł odzwierciedlenie w przedłożonych do kontroli fakturach sprzedaży towarów i usług transportowych; 2) zaniżyła koszty uzyskania przychodów łącznie o kwotę 46.857,33 zł, w tym o kwoty: a) 240,24 zł - poprzez dokonywanie miesięcznych odpisów amortyzacyjnych w okresie czerwiec - grudzień 2008 r. w kwocie 390,00 zł, a nie w kwocie 424,32 zł. Powyższa różnica wynika z zaniżenia wartości początkowej środka - samochodu osobowego marki Volkswagen Passat nr rejestracyjny [...] (faktura nr 14/SAM/2008 z dnia 16 maja 2008 r.), b) 15.208,93 zł - poprzez niezaliczenie do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych w okresie styczeń - grudzień 2008 r. składek na: ubezpieczenie społeczne pracowników w części finansowanej przez płatnika, na fundusz pracy i fundusz gwarantowanych świadczeń pracowniczych, c) 31.408,16 zł - poprzez niezaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków w kwocie brutto tj. 31.408,16 zł z tytułu nabycia paliwa do samochodu osobowego VW Passat nr rej WGS 37LA. Organ wskazał, że w wyniku ustaleń dokonanych w trakcie przeprowadzonej kontroli Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. wszczął wobec Skarżącej postępowania podatkowe postanowieniami z dnia 3 lutego 2012r. w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. oraz w sprawie określenia wysokości miesięcznych zaliczek na podatek dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. Odnośnie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. organ I instancji stwierdził, że Strona zaniżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 15.449,17 zł, na którą składają się kwoty wskazane podczas kontroli podatkowej: 240,24 zł i 15.208,93 zł oraz zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 1.210.704,22 zł, na którą składają się kwoty ustalone w toku kontroli podatkowej: 35.514,75 zł, 7.823,68 zł, 246,00 zł i 58.618,72 zł (odpowiednio punkt 1 lit a, b, c i d wykazane wyżej) oraz kwota 1.108.501,08 zł. - stanowiąca sumę wydatków na nabycie oleju napędowego przez firmę Skarżącej od P. Sp. z o.o., wykazanych w 81 zakwestionowanych fakturach. W związku z wątpliwościami, co do wiarygodności ww. 81 faktur Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. przeprowadził postępowanie dowodowe w trakcie którego przesłuchano w charakterze świadków 11 osób, które pracowały na stacji benzynowej w W. w 2008 r. - na okoliczność dokonanych w 2008 r. transakcji sprzedaży oleju napędowego przez P. Sp. z o.o. na rzecz firmy Skarżącej. Przesłuchane osoby zeznały, że nie przypominają sobie innej sprzedaży niż bezpośrednio z dystrybutora. Świadkowie zeznali, że nie znają ani właścicielki ani pracowników firmy Skarżącej oraz, że nie był to ich stały klient. Dodatkowa wskazali, że w tym czasie faktury poświadczające sprzedaż były wystawiane komputerowo, a nie odręcznie. Świadkowie wskazali, że informacje i dokumenty o wszystkich transakcjach były zawsze przekazywane kierownikowi po skończonej zmianie. Następnie kierownik zmiany przekazywał je do siedziby firmy. Z zeznań Ł. R. (kierownika zmiany), złożonych dnia 18 czerwca 2012r. wynikało, że w skład dokumentów przekazywanych do siedziby firmy wchodziły: raport z komputera o transakcjach dokonanych na stacji paliw, faktury zakupu towarów oraz dokumenty typu KW, KP oraz oferty sprzedaży otrzymane od interesantów. Ponadto organ wskazał, że przesłuchani w charakterze świadków członkowie zarządu oraz główna księgowa zeznali, że pomiędzy firmą P. sp. z o.o., a firmą Skarżącej w 2008 r. była tylko jedna transakcja, która została udokumentowana fakturą VAT nr FF/1597/2008 z dnia 15 lutego 2008 r., wydrukowaną z systemu komputerowego. Przesłuchane osoby wskazały, że występują różnice w sposobie numeracji pozostałych okazanych im 81 faktur, w układzie graficznym oraz w zakresie prezentowanych danych. W związku z powyższym organ I instancji stwierdził, że Spółka nie wystawiła na rzecz Skarżącej przedmiotowych faktur i tym samym Strona poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków udokumentowanych tymi fakturami zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 1.108.501,08 zł.