Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 12 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Rz 1013/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Grzegorz Panek Sędziowie WSA Małgorzata Niedobylska / spr./ WSA Jarosław Szaro Protokolant sekr. sąd. Eliza Kaplita-Wójcik po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 grudnia 2013r. sprawy ze skargi S. Ć. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy - oddala skargę-

Uzasadnienie

I SA/Rz 1013/13

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2013 r., nr 68/2013 Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ZUS), utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] lipca 2013r. nr [...], odmawiającą umorzenia S.Ć. (dalej: skarżący) należności z tytułu: składek na ubezpieczenia społeczne za okres od marca 2009r. do stycznia 2011r. w łącznej kwocie 16 805,48 zł, składek na ubezpieczenie zdrowotne za okres od lipca 2003r. do grudnia 2007r. oraz od marca 2009r. do stycznia 2012r. w łącznej kwocie 28 195,16 zł, a także składek na Fundusz Pracy za okres od marca 2009r. do czerwca 2009r. w łącznej kwocie 288,56 zł.

Z uzasadnienia decyzji i akt sprawy wynika, że skarżący w dniu 22 maja 2013r. zwrócił się z prośbą o umorzenie należności z tytułu zaległych składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz Fundusz Pracy ("całości zadłużenia po abolicji"), związanych z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą. W uzasadnieniu wskazał, że o obowiązku opłacania tychże składek od 1999r. dowiedział się po złożeniu pod koniec 2011 r. wniosku o zawieszenie prowadzonej działalności gospodarczej (usługi geodezyjne). Nieopłacenie składek, jak wskazał, wynikało z niewiedzy, zwłaszcza, że nie został o istnieniu obowiązku ich opłacania poinformowany, ani wezwany do zapłaty jakichkolwiek składek przez wiele lat. Sądził, że nie jest zobowiązany do opłacania składek zdrowotnych ze względu na to, że przyznane mu świadczenie emerytalno - rentowe nie przekraczało kwoty minimalnego miesięcznego wynagrodzenia, a dochód z prowadzonej działalności gospodarczej nie przekraczał miesięcznie 50 % kwoty najniższej emerytury. Z działalności gospodarczej osiągał niskie dochody, ze względu na zły stan zdrowia, a dodatkowe straty spowodowała powódź w 1997r. Dodał, że kwota zadłużenia jest dla niego nieosiągalna, bo utrzymuje się z emerytury w wysokości 1200 zł, a przy tym ponosi wydatki na zakup leków.