Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Ol 684/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod, Sędziowie sędzia WSA Zofia Skrzynecka, sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca), Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 11 grudnia 2013r. sprawy ze skargi L. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zabezpieczenia na majątku podatnika przewidywanego zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 23 maja 2013 r., wydaną na podstawie art.33 § 1, § 2 pkt 2 , § 3 i § 4 pkt 2 i art.207 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz.U. z 2012r., poz.749 ze zm., dalej jako "O.p.") Naczelnik Urzędu Skarbowego orzekł o zabezpieczeniu na majątku L. G. (dalej jako "podatnik", "skarżący") zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od października 2008r. do listopada 2012r. w łącznej kwocie 528.167 zł oraz podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2008-2011 w łącznej kwocie 671.618 zł oraz przewidywane odsetki od ww. zobowiązań, które na dzień wydania decyzji wynoszą kwotę 320.188 zł.

Zdaniem organu bardzo wysoka kwota przewidywanych zobowiązań podatkowych, która znacznie przewyższa łączny dochód uzyskany w ciągu ostatnich 6 lat, nie regulowanie w terminie, we wcześniejszych latach, deklarowanych zobowiązań podatkowych, stwierdzona przez organ w toku prowadzonego postępowania kontrolnego okoliczność, że rejestry sprzedaży i zakupów VAT oraz podatkowa księga przychodów i rozchodów są nierzetelne i nie odzwierciedlają stanu rzeczywistego, obciążenie hipoteką nieruchomości objętej opisaną księgą wieczystą, uzasadnia obawę, że przewidywane zobowiązania podatkowe mogą nie zostać uiszczone.

W odwołaniu podatnik wskazał, że nie ma konieczności zabezpieczenia jego majątku, gdyż nie występuje obawa, że przyszłe zobowiązania podatkowe nie zostaną wykonane, natomiast obawa co do kondycji samego przedsiębiorstwa w przypadku zabezpieczenia kont bankowych. Rozliczenie bezgotówkowe z kontrahentami jest podstawową formą działalności podatnika. Okoliczności wskazane przez organ, uzasadniające obawę niewykonania zobowiązań podatkowych, podatnik uznał za nieadekwatne do sprawy. Stwierdził nadto, że pomimo znacznej wysokości należności, dysponuje sporym majątkiem, który w sposób wystarczający zabezpieczają interesy Skarbu Państwa.