Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 11 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Ol 589/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Zofia Skrzynecka, sędzia WSA Wojciech Czajkowski, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 11 grudnia 2013r. sprawy ze skarg W. W. i J. O. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie określenia daty powstania długu celnego, określenia kwoty długu celnego, podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług oddala skargi.

Uzasadnienie

Wymienioną w sentencji wyroku decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" nr "[...]", którą określono: daty powstania długu celnego, kwoty długu celnego, kwoty podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku od towarów i usług.

Naczelnik Urzędu Celnego ww. decyzją określił W. W. i J. O. retrospektywnie daty powstania długu celnego, kwoty długu celnego w łącznej wysokości 141,00 zł, podatku akcyzowego w łącznej wysokości 2.519,- zł, opłaty paliwowej w łącznej wysokości 311,- zł oraz podatku od towarów i usług w łącznej wysokości 1.904,- zł (pkt od 1 do 24 sentencji). Zdecydował również o umorzeniu postępowania opisanego w pkt 25 sentencji i wezwał w pkt 26 do uiszczenia ww. należności w wyznaczonym terminie.

Organ I instancji stwierdził, że W. W. w okresie od 6 sierpnia do 9 października 2011r. dokonał wwozu przez przejście graniczne w G. 1.150 litrów benzyny silnikowej i 880 litrów oleju napędowego na obszar celny Wspólnoty. Wwozu dokonano samochodami osobowymi marki "[...]" nr rej. "[...]" (benzyna) oraz marki "[...]" nr rej. "[...]" (olej napędowy), jak również w przenośnym 10-cio litrowym kanistrze. Na wniosek zgłaszającego wwiezione (6,17,19,22,27,30 sierpnia, 1, 2, 5, 6, 7,9,10,12,13,14,15 ,18, 20, 22, 23, 25, 29 września, 2,8,9 października 2011r.) paliwo, w ilości po 80l (dwukrotnie 70l), było zwolnione z należności przywozowych pod warunkiem niewykorzystywania w pojazdach innych niż te, w których zostało przywiezione oraz nieusuwania z tych pojazdów i przechowywania, z wyjątkiem okresu niezbędnych napraw tych pojazdów oraz nieodstępowania odpłatnego lub nieodpłatnego przez osobę korzystającą ze zwolnienia. Warunkiem zwolnienia był również niehandlowy charakter przywozu paliwa. Organ ustalił w toku postępowania, że J. O. zatrudnił, w oparciu o ustną umowę, m.in. W. W. w charakterze kierowcy, w celu przywozu samochodami osobowymi paliwa z Rosji. Z materiału przekazanego przez Komendę Powiatową Policji (dalej KPP) wynikało, że W. W. dokonywał przywozu paliwa z Rosji nie na własny użytek lub swojej rodziny, lecz na rzecz J. O., który wykupił dla W.W. wizę, zarejestrował na niego samochód osobowy i płacił za przywiezione z Rosji paliwo. Taki sam sposób działania tj. zatrudnienia przez J O. i przywozu na jego rzecz paliwa potwierdzony został także przez inne osoby, zeznające w charakterze świadków. Konsekwencją ustalenia, że przywożone paliwo w zbiornikach samochodów było odstępowane innej osobie niż korzystająca ze zwolnienia było stwierdzenie obowiązku uiszczenia należności przywozowych celnych i podatkowych.