Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Łd 1020/13

 

Dnia 16 grudnia 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Tarno (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędzia WSA Bożena Kasprzak Protokolant Tomasz Furmanek po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2013 roku na rozprawie sprawy ze skargi G. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2010 r. 1. oddala skargę 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi radcy prawnemu A. G. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych plus należny podatek od towarów i usług tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.

Uzasadnienie

I SA/Łd 1020/13

U Z A S A D N I E N I E

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł uchylił decyzję decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] r. ustalającą G. K. wysokość zobowiązań w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2010 r. w części dotyczącej zobowiązań za kwiecień, październik i listopad 2010 r. i odmiennie ustalił ich wysokość, a w pozostałej części utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że w wyniku kontroli Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. ustalił, że G. K. prowadziła działalności gospodarczą jako konsultantka firmy A.

Zobowiązanie podatkowe strony zostało ustalone przez oszacowanie podstawy opodatkowania na podstawie art. 23 § 4 Ordynacji podatkowej, z zastosowaniem metody innej niż wymieniona w art. 23 § 3 Ordynacji podatkowej, co wynikało z faktu, że G. K. nie przedłożyła kontrolującym żadnych dokumentów rozliczeniowych, w tym ewidencji sprzedaży.

Organ pierwszej instancji dokonał oszacowania wartości sprzedaży na poziomie odpowiadającym wartości kosmetyków zakupionych przez stronę w tym okresie, z uwzględnieniem statystycznych wydatków gospodarstw domowych na przedmiotowe cele na potrzeby własne oraz członków rodziny w 2010 r., pomijając przy tym wydatki strony poniesione na zakup materiałów pomocniczych. Z uwagi na brak dowodów sprzedaży kosmetyków na rzecz osób trzecich, organ przyjął (z korzyścią dla podatniczki), że sprzedaż dokonywana była po cenach zakupu wynikających z faktur VAT, a zatem z marżą 0%, natomiast stawka podatku od towarów i usług - w przypadku dostawy kosmetyków - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej "ustawa o VAT") wynosi 22%.