Wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Kr 1488/13

|Sygn. akt I SA/Kr 1488/13 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 5 grudnia 2013 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędzia: WSA Ewa Michna (spr.), Sędzia: WSA Nina Półtorak, Protokolant: st. referent Aleksandra Osipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2013 r., sprawy ze skargi K.S., na interpretację indywidualną Ministra Finansów, z dnia 12 czerwca 2013 r. Nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. określa, że zaskarżona interpretacja nie może być wykonana do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Ministra Finansów na rzecz skarżącego koszty postępowania w kwocie 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych).

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 7 marca 2013 r., uzupełnionym pismem z dnia 21 maja 2013 r. K.S. ("skarżący") zwrócił się do Ministra Finansów o udzielenie pisemnej interpretacji dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia źródła przychodów z tytułu usług szkoleniowych świadczonych przez udziałowca spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na rzecz tej spółki i jej kontrahentów.

Skarżący podał, że od stycznia 2007 r. prowadził działalność gospodarczą, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych stawką 19 %. Przedmiotem tej działalności było w szczególności:

1/ podwykonawstwo w ramach umowy o współpracę (usługi pośrednictwa w sprzedaży) - w latach 2007 - 2009 r.,

2/ świadczenie usług szkoleniowych, doradztwo prawne, usługi wydawnicze (dominująca część działalności - ok. 98 % to działalność szkoleniowa PKD 85.59.B) - od 2009 r. do 31 maja 2012 r.

Pozostałe usługi miały charakter marginalny. Świadczenie usług szkoleniowych polegało na organizacji szkoleń na rzecz jednostek sektora finansów publicznych, o których mowa w art. 9 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2013 r. poz. 885 ze zm.). Skarżący zawierał umowy cywilnoprawne z trenerami, którzy byli odpowiedzialni za przygotowanie materiałów szkoleniowych oraz prowadzenie szkolenia (tzn. wygłoszenie wykładu, warsztaty ćwiczeniowe i temu podobną działalność oświatową). Periodycznie szkolenia prowadził również sam skarżący.