Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 grudnia 2013 r., sygn. I SA/Gl 826/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, Sędziowie WSA Wojciech Organiściak (spr.), Bożena Pindel, Protokolant Paulina Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi M. M. na interpretację Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w K. działając w imieniu Ministra Finansów na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego stwierdził, że stanowisko M.M. (dalej zwana wnioskodawczynią) dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości w związku z uznaniem za darowiznę umowy nieodpłatnego zniesienia współwłasności oraz wydatkowaniem środków ze sprzedaży nieruchomości na spłatę pożyczek zaciągniętych od teściowej jest nieprawidłowe.

Prezentując stan faktyczny wnioskodawczyni wskazała, że wraz z małżonkiem w dniu 15 listopada 2005 r. otrzymała od matki małżonka w formie darowizny udział 1/20 w nieruchomości, natomiast pozostały udział 19/20 małżonkowie otrzymali w dniu 15 lutego 2006 r. na podstawie umowy zniesienia współwłasności. Z zapisów umowy zniesienia współwłasności wynikało, że całą nieruchomość małżonkowie nabyli w ustawowej wspólności bez nałożenia na nich obowiązku spłat. Tym samym umowa zniesienia współwłasności z dnia 15 lutego 2006 r. skutkowała nieodpłatnym nabyciem przez wnioskodawczynie i jej małżonka udziału tj. 19/20. Z uwagi na fakt, iż małżonkowie w dniu 15 listopada 2005 r. otrzymali w darowiźnie udział 1/20 w nieruchomości, z dniem 15 lutego 2006 r. stali się właścicielami całej nieruchomości. Na innej nieruchomości gruntowej niż otrzymana od matki małżonka, małżonkowie w 2006 r. rozpoczęli budowę domu, zaś w 2007 r. zaciągnęli kredyt hipoteczny w maksymalnej kwocie jaką mogli uzyskać w banku celem sfinansowania rozpoczętej budowy. Po roku środki te wykorzystali, a nie mogąc otrzymać dodatkowego kredytu, podjęli decyzję o sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawczyni prezentując stan faktyczny wskazała, że działki trudno było sprzedać w tym okresie, a pieniądze były im potrzebne na kontynuację budowy. Środki pieniężne na dokończenie budowy małżonkowie pożyczyli od matki małżonka wnioskodawcy, zawierając z nią dwie umowy pożyczki na kontynuację budowy do czasu sprzedania nieruchomości. Na okoliczność pożyczki złożono w Urzędzie Skarbowym deklarację PCC-3. Po zawarciu wskazanych umów pożyczki, w dniu 5 września 2008 r. wnioskodawczyni wraz z małżonkiem sprzedali opisaną na wstępie nieruchomość otrzymaną od matki małżonka, a środki uzyskane z tej sprzedaży przeznaczyli na spłatę pożyczek zaciągniętych u matki małżonka wnioskodawczyni.