Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 listopada 2013 r., sygn. I SA/Wa 1299/13

Nieprzyznanie świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku celowego nie świadczy o niewywiązywaniu się przez organ z obowiązków określonych ustawą o pomocy społecznej. Zważyć wszak należy, że cechą wyróżniającą pomoc społeczną, w porównaniu do innych systemów świadczeniowych, jest co do zasady brak przysługującego jednostce roszczenia prawnego o ustalenie świadczenia z pomocy społecznej, a więc sytuacji, w której przy spełnieniu przez nią ustawowych przesłanek organ zobligowany byłby uwzględnić jej podanie. Rozstrzygnięcie podejmowane w tym względzie nie ma charakteru związanego lecz jest wydawane w granicach uznania administracyjnego. Nie kreuje zwłaszcza takiego roszczenia art. 16 u.p.s. - stanowiący wyłącznie o obowiązku zapewnienia realizacji zadań pomocy społecznej przez jednostki samorządu terytorialnego oraz organy administracji rządowej, ani 17 tej ustawy, który z kolei określa jedynie jakie z zadań pomocy społecznej stanowią zadania własne gminy o charakterze obowiązkowym, a jakie o charakterze nieobowiązkowym. Odrębną natomiast rzeczą jest, czy polityka jaką w zakresie pomocy społecznej prowadzi gmina, jest adekwatna, do istniejących na jej obszarze potrzeb i czy w celu jej realizacji wykorzystuje wszystkie prawnie dostępne jej możliwości, choćby pozyskując na ten cel dofinansowanie z budżetu państwa w formie dotacji celowych.

Teza od Redakcji

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Pirogowicz Sędziowie: Sędzia WSA Małgorzata Boniecka-Płaczkowska Sędzia WSA Gabriela Nowak (spr.) Protokolant specjalista Joanna Pleszczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2013 r. sprawy ze skargi M. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata [...], tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100) złotych, w tym: tytułem opłaty kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych.