Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 listopada 2013 r., sygn. II SA/Po 654/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2013 r. sprawy ze skargi G. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] lutego 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego; oddala skargę

Uzasadnienie

W decyzji z dnia [...] 2012 r. ([...]) Prezydent Miasta [...] (Kierownik [...] w P. działający z upoważnienia Prezydenta Miasta) odmówił G. M. przyznania pomocy pieniężnej w postaci zasiłku celowego, zasiłku celowego specjalnego oraz zasiłku celowego pod warunkiem zwrotu z tytułu zwrotu kosztów zakupionych leków w wysokości [...] zł wg faktury nr [...] z dnia [...] września 2012 r. oraz na opłatę za Internet w wysokości [...] zł i na zakup koszuli nocnej oraz poduszki.

Odwołując się do przeprowadzonego w dniu [...] września 2012 r. wywiadu środowiskowego, z którego wynika, że wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną, całkowicie niezdolną do pracy, prowadzącą jednoosobowe gospodarstwo domowe, organ ustalił dochód strony w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku, tj. w sierpniu 2012 r. na kwotę [...] zł świadczenia rentowego. Wskazując na zasady przyznawania zasiłku celowego, o którym mowa w art. 39 ust. 1 i 2 ustawy o pomocy społecznej, organ stwierdził, że wnioskodawczyni przekracza kryterium dochodowe o kwotę [...] zł, dlatego też brak podstaw do przyznania pomocy w formie zasiłku celowego. Wobec tego organ rozpatrzył żądanie strony na płaszczyźnie przyznania jej specjalnego zasiłku celowego z art. 41 ustawy o pomocy społecznej, w tym zakresie odnosząc się do szczegółowo przedstawionych kosztów utrzymania mieszkania przez wnioskodawczynię oraz wskazując na systematycznie udzielaną jej pomoc przez [ośrodek pomocy społecznej], która w znacznym stopniu poprawia sytuację bytową strony, wobec czego przy tak szerokiej pomocy społecznej dysponuje ona własnymi zasobami na zakup leków. Rozstrzygając w ten sposób sprawę, organ - powołując się art. 2 ust. 2 i art. 3 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej - uznał, że środki, którymi strona dysponuje, wystarczają na sfinansowanie zgłoszonych potrzeb we własnym zakresie, w tym wskazał na to, że klientka zakupiła leki z własnych środków w dniu [...] września 2012 r., a wniosek złożyła w dniu [...] września 2012 r. Ponadto wskazał na wiele możliwości zaspokojenia pozostałych zgłoszonych potrzeb (nabycia poduszki i koszuli nocnej).