Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 9 października 2013 r., sygn. I SA/Wr 175/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dagmara Dominik-Ogińska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz (sprawozdawca), Protokolant Agnieszka Wróblewska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 października 2013 r. sprawy ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie orzeczenia o odpowiedzialności za zaległości w podatku od towarów i usług za I kwartał 2008 r.: I. uchyla zaskarżona decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] nr [...]; II. stwierdza, że wymienione w pkt I decyzje nie podlegają wykonaniu; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz skarżącego J. J. kwotę 757 zł (siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi.
1.1. Przedmiotem skargi J. J. (dalej: skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: organ odwoławczy/ organ podatkowy drugiej instancji) z dnia [...] nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w W. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] nr [...] orzekającą o solidarnej odpowiedzialności skarżącego - jako osoby trzeciej - za zaległość podatkową A z siedzibą w W. (dalej: A) z tytułu zaległości w podatku od towarów i usług za I kwartał 2008 r. w wysokości 35.306,00 zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie 16.755,00 zł.
1.2. W powołanej na wstępie decyzji z dnia [...] organ podatkowy pierwszej instancji wskazał, że w sprawie wystąpiły przesłanki uzasadniające orzeczenie o odpowiedzialności skarżącego jako osoby trzeciej za należne od A, będącej inną osobą prawną, zaległe zobowiązanie z tytułu podatku od towarów i usług za I kwartał 2008 r., wynikające ze złożonej przez A deklaracji podatkowej VAT-7K. Ustalono bowiem, że w okresie w którym powstała wymieniona zaległość, skarżący był członkiem zarządu A, co potwierdza wpis znajdujący się w KRS, a egzekucja wobec A okazała się bezskuteczna. Ponadto, skarżący w trakcie postępowania nie wykazał okoliczności, które wyłączałyby możliwość orzeczenia o jego odpowiedzialności za przedmiotową zaległość.