Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 października 2013 r., sygn. II SA/Ol 607/13

Dnia 22 października 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2013 roku sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie ustalenia leśnego kierunku rekultywacji gruntów - oddala skargę.

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia "[...]" Spółka A zwróciły się do Starosty "[...]" o ustalenie kierunku rekultywacji gruntów złoża "[...]" położonego na działce nr "[...]" i na części działki nr "[...]" w obrębie "[...]", gmina "[...]", powiat "[...]". Zaproponowano leśny kierunek rekultywacji.

Decyzją z dnia "[...]" Starosta "[...]" odmówił

ustalenia leśnego kierunku rekultywacji gruntów po zakończeniu eksploatacji złoża

"[...]" położonego na działkach nr "[...]" i "[...]" w obr. "[...]", gm. "[...]".

Na skutek odwołania Spółki Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia "[...]" uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę organowi

pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.

Na decyzję tę Parafia wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, który to wyrokiem z dnia 26 października 2010r. (sygn. II SA/Ol 837/10) skargę oddalił. W uzasadnieniu Sąd podzielił stanowisko organu odwoławczego co do konieczności przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w znacznej części. Dodatkowo Sąd wskazał, że zgodnie z art. 22 ust. 1 w zw. z art. 28 ust. 5 ustawy o ochronie gruntów rolnych i leśnych organ I instancji powinien określić stopień ograniczenia lub utraty wartości użytkowej gruntów, na podstawie dwóch opinii rzeczoznawców, czego w sprawie nie uczyniono. Ponadto wskazano, że organ powinien zbadać oba możliwe kierunki rekultywacji i wyważyć interesy stron, tj. właściciela gruntu i podmiotu zobowiązanego do jego rekultywacji. W przypadku, gdy możliwe są różne kierunki rekultywacji, zaś między stronami pojawiły się rozbieżności co do tego kierunku, to należy przeprowadzić postępowanie wyjaśniające w przedmiocie zarówno rolnego, jak i leśnego kierunku rekultywacji. Przy czym Sąd wskazał, że interesy zobowiązanego, jak i właściciela gruntu są równie ważne, a obowiązkiem organów jest wyważenie obu tych interesów i udowodnienie, który z tych interesów jest na tyle ważny i znaczący, że bezwzględnie wymaga ograniczenia uprawnień drugiego podmiotu. Sąd nakazał także rozważenie kwestii przeznaczenia działek nr "[...]" i "[...]" w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Skoro bowiem ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania prawa własności nieruchomości, a właściciel nie może użytkować nieruchomości w inny sposób, to oczywiste wydaje się, iż określenie kierunku rekultywacji niezgodnie z przeznaczeniem gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pozbawiałoby właściciela możliwości korzystania z nieruchomości zgodnie z prawem żej okoliczności sprawy możliwe będzie podjęcie rozstrzygnięcia przez organ I instancji co do kierunku rekultywacji przedmiotowych gruntów. Dlatego też nie można zarzucić obecnie Kolegium naruszenia art. 138 § 2 kpa podczas wydawania skarżonej decyzji, gdyż rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego w znacznej części.