Wyrok WSA w Łodzi z dnia 1 października 2013 r., sygn. I SA/Łd 343/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędziowie: Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędzia NSA Anna Świderska Protokolant: Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 października 2013 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Handlowo Usługowego A spółki cywilnej R. T., M. A. z siedzibą w M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do grudnia 2005 r. oraz nadpłaty w podatku od towarów i usług za luty, sierpień, październik oraz listopad 2005 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 3508 (trzy tysiące pięćset osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I SA/Łd 343/13

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Ł. z [...] r. określającą P.H.U. A spółce cywilnej w M. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2005 r. oraz nadpłatę w tym podatku za luty, sierpień, październik i listopad 2005 r.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że w wyniku kontroli przeprowadzonej w Spółce w zakresie prawidłowości rozliczenia VAT za okres od stycznia do grudnia 2005 r. stwierdzono naruszenie art. 86 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.; dalej "ustawa o VAT") w związku z § 14 ust. 2 pkt 4 lit. a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.; dalej "rozporządzenie MF z dnia 27 kwietnia 2004 r.") oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy o VAT poprzez zawyżenie podatku naliczonego, wynikające z ujęcia w ewidencji i deklaracjach VAT-7 faktur wystawionych przez spółkę z o.o. B oraz spółkę z o.o. C, które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. Stwierdzono też naruszenie art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. a ustawy o VAT poprzez błędne ustalenie przez podatnika momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wykonywanych usług transportowych, tj. w dacie wykonania usługi, nie zaś z momentem ziszczenia się okoliczności określonych w ww. przepisie.