Wyrok WSA w Lublinie z dnia 31 października 2013 r., sygn. II SA/Lu 269/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Sidor, Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec (sprawozdawca), Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Referent Marzena Okoń, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 października 2013 r. sprawy ze skargi J. B. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...] Wojewoda [...] - po rozpatrzeniu odwołania J. B. od decyzji Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] czerwca 2013 r., nr [...], umarzającej postępowanie w sprawie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oznaczoną dawniej jako działka nr [...] o pow. [...], położoną przy ul. N. w L., wywłaszczoną orzeczeniem Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] czerwca 1973 r. nr [...]- utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Orzeczeniem z dnia [...] czerwca 1973 r., nr [...] o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w [...] wywłaszczyło na rzecz Państwa m.in. nieruchomość stanowiącą własność J. i J. małż. B., oznaczoną jako działka nr [...], położona przy ul. N. w L. Jednocześnie powołanym orzeczeniem ustalono na rzecz J. B. odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość w kwocie 28.432 zł.

Decyzją z dnia [...] marca 2003 r. Nr [...] Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast stwierdził nieważność powyższego orzeczenia w jego pkt 11, dotyczącym wywłaszczenia za odszkodowaniem nieruchomości stanowiącej własność J. i J. małż. B. w części wchodzącej obecnie w skład działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi [...] i [...]. W stosunku do pozostałej części pkt 11 tego orzeczenia organ nadzorczy orzekł natomiast o jego wydaniu z naruszeniem prawa, odstepując od stwierdzenia jego niewazności w tej części z powodu zaistnienia nieodwracalnych skutków prawnych. Podstawą takiego rozstrzygniecia było ustalenie, iż w kontrolowanym postępowaniu wywłaszczeniowym doszło do rażącego naruszenia prawa, albowiem postępowanie to zostało wszczęte pomimo zgody na dobrowolną sprzedaż przedmiotowej nieruchomości jednego z jej współwłaścicieli oraz z pominięciem przedstawienia oferty dobrowolnego zbycia nieruchomości drugiemu z jej współwłaścicieli. Ponadto - jak stwierdził organ nadzorczy - we wniosku o wywłaszczenie nieruchomości, jak również w decyzji orzekającej o wywłaszczeniu oraz o odszkodowaniu, wskazano nieżyjącego J. B. pomijając jako osobę uprawnioną do otrzymania odszkodowania współwłaścicielkę J. B..