Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 października 2013 r., sygn. III SA/Kr 1821/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Dąbek (spr.) Sędziowie WSA Tadeusz Wołek WSA Janusz Bociąga Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2013 r. sprawy ze skargi G. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 września 2012 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego I. skargę oddala, II. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie na rzecz adwokata M. B.- B. Kancelaria Adwokacka ul. [...] w W kwotę 240,00 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, podwyższoną o stawkę podatku od towarów i usług obowiązującą dla tego rodzaju czynności w dniu orzekania.

Uzasadnienie

wyroku WSA w Krakowie z dnia 22 października 2013r.

Decyzją z dnia [...] 2012r. Nr [...] Prezydent Miasta odmówił przyznania G. P. świadczenia w formie zasiłku celowego na uregulowanie opłat za hotel. Na podstawie wywiadu środowiskowego i zebranej dokumentacji organ I instancji ustalił, że G. P. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jest on osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym na stałe, zdolną do pracy w warunkach chronionych. Organ I instancji wskazał, iż wnioskodawca nie poszukuje pracy, gdyż jak oświadczył nie pozwala mu na to wiek i stan zdrowia. Ponadto pełni on funkcję Prezesa Stowarzyszenia [...] bez wynagrodzenia. Zdaniem organu I instancji, G. P. posiada potencjał, który mógłby wykorzystać do wykonywania pracy płatnej, pozwalającej na ekonomiczne usamodzielnienie. Organ I instancji stwierdził, iż na dochód wnioskodawcy w kwietniu 2012r. składał się zasiłek stały w wysokości 417,00 zł oraz zasiłek okresowy w wysokości 30 zł. Łączny dochód za kwiecień 2012r. wynosił zatem 447,00 zł, natomiast udokumentowane wydatki to opłata za pokój w hotelu w wysokości 600 zł. Organ I instancji ustalił, iż należność za pobyt w hotelu do 31.05.2012r. w wysokości 620 zł G. P. uregulował kartą kredytową. Organ wskazał również, że wnioskodawca w ramach skierowania MOPS uczęszcza na zajęcia i posiłki w Ośrodku Wsparcia od poniedziałku do piątku. Organ I instancji wskazał także, że G. P. jest właścicielem części kamienicy w L przy ul. Ł o powierzchni ponad 100 m2 stanowiącej trzy odrębne lokale mieszkalne. Obecnie dwa lokale są wynajęte, jeden na zasadzie umowy najmu, drugi na zasadzie przydziału kwaterunkowego, natomiast trzecie mieszkanie jest puste. Opłaty za wynajem są zajęte przez komornika w związku z zaległymi alimentami na rzecz dzieci. Organ I instancji podniósł, że motywował wnioskodawcę do wykorzystania swoich zasobów mieszkaniowych oraz do podjęcia negocjacji w sprawie kontraktu socjalnego, ale mimo spotkań z pracownikami socjalnymi G. P. nie podjął negocjacji w tej sprawie. Organ I instancji zaznaczył, iż podczas wywiadów G. P. był informowany, że brak współdziałania z pracownikiem socjalnym w sprawie kontraktu ma wpływ ma przyznanie pomocy finansowej. Organ podniósł także, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze w decyzji z dnia [...] 2011r. nr [...] uchylającej decyzję MOPS z dnia [...] 2011r. oraz decyzję z dnia [...] 2011r. nr [...], zobowiązało G. P. do niezwłocznego podjęcia konstruktywnych rozmów z pracownikiem socjalnym MOPS w sprawie zawarcia kontraktu socjalnego. Mimo to G. P. nie stawił się na wezwanie w celu zawarcia kontraktu socjalnego. Organ I instancji podniósł, iż zgodnie z treścią art. 4 ustawy o pomocy społecznej świadczeniobiorca jest zobowiązany do współdziałania z pracownikami socjalnymi. Przez współdziałanie osoby ubiegającej się o uzyskanie pomocy należy rozumieć między innymi gotowość skorzystania z uzasadnionych propozycji pracownika socjalnego, pomagającego beneficjantowi przezwyciężyć trudne sytuacje życiowe. Natomiast brak takiej współpracy może, zgodnie z art. 11 ust. 2 w/w ustawy, stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia. Organ I instancji stwierdził, iż G. P. ma możliwość wykorzystania posiadanej nieruchomości w L, a działania MOPS idące w tym kierunku nie mogą być uznane jako niekorzystne rozwiązanie. Zdaniem organu w tej sprawie na miano uzasadnionej propozycji bezsprzecznie zasługuje wskazanie możliwości wykorzystania posiadanej przez G. P. nieruchomości. Organ I instancji uznał zatem, że bierne oczekiwanie wnioskodawcy na świadczenie z pomocy społecznej, bez wykazania aktywności w rozwiązywaniu trudnej sytuacji, w tym poszukiwania źródeł dochodu, nie uprawnia go do świadczenia.