Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 2 października 2013 r., sygn. II SAB/Gd 174/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk (spr.) Sędzia WSA Janina Guść Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 2 października 2013 r. sprawy ze skargi A. K. na bezczynność Dyrektora Aresztu Śledczego w sprawie udzielenia informacji publicznej 1. oddala skargę; 2. przyznaje radcy prawnemu R. C. od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w łącznej kwocie 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu

Uzasadnienie

Skarżący A. K. zwrócił się do Dyrektora Aresztu Śledczego wnioskiem z dnia 3 marca 2013 r. o udostępnienie w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej "informacji w postaci skarg, próśb i wniosków mojej osoby składanej w roku 2009, 2010, 2011 do Dyrektora AŚ". W odpowiedzi na wniosek Dyrektor Aresztu Śledczego pismem z dnia 12 marca 2013 r. poinformował skarżącego, że przedmiot prośby w zakresie udzielenia powyższej informacji, nie stanowi informacji publicznej w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej i nie istnieją podstawy do rozpatrzenia prośby w trybie tego przepisu.

Nadto w powyższym piśmie skarżący został poinformowany, że zgodnie z art. 6 § 2 kkw składając wniosek, skargę lub prośbę jest obowiązany do uzasadnienia zawartych żądań w stopniu umożliwiającym jej rozpoznanie, w szczególności do dołączenia odpowiednich dokumentów. W związku z powyższym na podstawie § 7 ust. 4a Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 sierpnia 2003r. w sprawie sposobów załatwiania wniosków, skarg i próśb osadzonych w zakładach karnych i aresztach śledczych skarżący wezwany został do uzupełnienia braków poprzez uzasadnienie prośby w sposób umożliwiający jej rozpoznania, w tym dołączenia odpowiednich dokumentów. Jednocześnie skarżący został pouczony, że zgodnie z przepisem § 7 ust. 4a rozporządzenia nieusuniecie braków w ciągu 7 dni od otrzymania wezwania, może spowodować pozostawienie prośby bez rozpoznania.