Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 września 2013 r., sygn. II SA/Wa 961/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spr.), Sędziowie WSA Danuta Kania, Adam Lipiński, , Protokolant specjalista Elwira Sipak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2013 r. sprawy ze skargi M. N. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w przedmiocie zaliczenia pracy w gospodarstwie do wysługi lat 1. uchyla zaskarżony rozkaz personalny oraz utrzymany nim w mocy rozkaz personalny Komendanta [...] Policji nr [...] z dnia [...] stycznia 2013 r. ; 2. stwierdza, że zaskarżony rozkaz nie podlega wykonaniu w całości; 3. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego M. N. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Komendant [...] Policji rozkazem personalnym Nr [...] z dnia [...] stycznia 2013 r., na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 w związku z art. 157 § 1 i § 2 oraz art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. k.p.a. (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), po przeprowadzeniu z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego Komendanta Rejonowego Policji [...] Nr [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. w przedmiocie ustalenia M. N. prawa do wzrostu uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat na dzień [...] czerwca 2012 r. w wysokości 14%, stwierdził nieważność wskazanego rozkazu personalnego.

W uzasadnieniu podał w szczególności, że rażące naruszenie art. 80 k.p.a., które miało niewątpliwie miejsce w niniejszej sprawie, może stanowić podstawę do stwierdzenia nieważności decyzji, jako że przepis ten stanowi integralny element prawdy materialnej (art. 7 k.p.a.), mającej status ogólnej zasady postępowania administracyjnego i wyznaczającej jeden z fundamentalnych standardów prawidłowego postępowania organu władzy w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej. Za rażące naruszenie art. 80 k.p.a. należy z pewnością uznać ustalenie przez organ okoliczności istotnych w sprawie na podstawie dowodów, które w sposób oczywisty i jednoznaczny takiej okoliczności nie potwierdzają. Uchybienie więc, jakiego dopuścił się Komendant Rejonowy Policji [...], polegające na uznaniu policjanta za domownika świadczącego stałą pracę w gospodarstwie rolnym rodziców, bez zebrania całości materiału dowodowego i bez dostatecznego wyjaśnienia okoliczności sprawy, należało traktować jako wypełnienie przesłanki z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a.