Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 19 września 2013 r., sygn. II SA/Go 535/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska Sędzia WSA Sławomir Pauter (spr.) Protokolant sekr. sąd. Malwina Tomiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2013 r. sprawy ze skargi S.M. na postanowienie Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. stwierdza, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu, III. zasądza od Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa na rzecz skarżącej S.M. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Kierownik Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa postanowieniem z dnia [...] lutego 2013 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 97 § 1 pkt 4, art. 10, art. 123, art. 124 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r. poz. 267, dalej jako kpa), zawiesił postępowanie administracyjne w sprawie przyznania S.M. płatności do gruntów rolnych na rok 2012.

W uzasadnieniu organ I instancji podał, że 18 lutego 2013 r. wpłynął do organu akt oskarżenia przeciwko S.M.. Wobec powyższego powstała potrzeba rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez Sąd Okręgowy, dotyczącego wyłudzenia dopłat unijnych. Wyjaśniając natomiast pojęcie "zagadnienia wstępnego" organ I instancji wskazał, że są to sytuacje, w których wydanie orzeczenia merytorycznego w sprawie będącej przedmiotem postępowania przed właściwym organem, uwarunkowane jest uprzednim rozstrzygnięciem wstępnego zagadnienia prawnego, którym w niniejszej sprawie jest rozstrzygnięcie przez właściwy organ, czy doszło do nienależnego pobrania płatności.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła S.M., reprezentowana przez pełnomocnika, domagając się uchylenia postanowienia organu I instancji. W uzasadnieniu zarzucono naruszenie art. 97 § 1 kpa poprzez jego błędne zastosowanie. Zdaniem strony, organ dowolnie traktuje instytucję zawieszenia postępowania, albowiem raz zawiesza postępowanie, następnie je podejmuje i znowu zawiesza. W zażaleniu podkreślono, że organy administracji mają obowiązek traktować stronę jako osobę niewinną i prowadzić postępowanie administracyjne z jej udziałem. Dopiero ewentualne zakończenie postępowania karnego poprzez wydanie prawomocnego wyroku skazującego w stosunku do strony, może skutkować ewentualnym wzruszeniem wydanej decyzji, bądź wszczęciem innego postępowania przewidzianego przez właściwą ustawę.