Wyrok WSA w Łodzi z dnia 30 lipca 2013 r., sygn. II SA/Łd 203/13

 

Dnia 30 lipca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Stępień (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek Sędzia WSA Czesława Nowak-Kolczyńska Protokolant specjalista Dominika Janicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2013 roku sprawy ze skargi J. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji dotyczącej nakazu rozbiórki 1) oddala skargę, 2) przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi R. P. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Ł. przy Al. [...] kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. a.bł.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...], znak [...] [...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ł. po rozpatrzeniu odwołania J. K., uchylił w całości decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w T. z dnia [...] nr [...] i odmówił J. K. uchylenia decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w T. z dnia [...] nr [...] w zakresie uchylenia nakazu rozbiórki wieńca wykonanego na całym obwodzie budynku i podmurowanej części ściany kolankowej.

W toku postępowania ustalono, że decyzją z dnia [...] nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w T. w trybie art. 155 k.p.a. odmówił E. i J. K. uchylenia własnej ostatecznej decyzji z dnia [...] nr [...], nakazującej J. K. rozbiórkę wieńca wykonanego na całym obwodzie, podmurowanej części ściany kolankowej oraz drewnianej konstrukcji dachu nad budynkiem mieszkalnym zlokalizowanym na działce nr ewid. 110, położonej w miejscowości Ł. 18, gmina T.

W odwołaniu od tej decyzji E. K. i J. K. wnieśli o jej uchylenie

i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. Podnieśli zarzuty dotyczące naruszenia: art. 7, art. 155 k.p.a. poprzez uznanie niezasadnego stanowiska sąsiadki T. K. i nieuwzględnienie słusznego interesu stron; art. 155 k.p.a. poprzez bezpodstawne oparcie zaskarżonej decyzji wyłącznie na braku zgody T. K. na uchylenie lub zmianę decyzji; art. 155 w z zw. z art. 16 § 1 k.p.a. poprzez brak stwierdzenia przez organ, czy w przedmiotowej sprawie istnieją przesłanki do uchylenia lub zmiany decyzji oraz art. 107 § 1 i 3 k.p.a. poprzez brak w decyzji organu I instancji uzasadnienia prawnego i faktycznego.