Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 10 lipca 2013 r., sygn. II SA/Bd 431/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Owczarzak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Anna Klotz Sędzia WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Elżbieta Brandt po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 lipca 2013 r. sprawy ze skargi A. A. na decyzję Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w [...] z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy finansowej z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Biura [...] Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w [...] z [...] listopada 2012 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Dyrektora [...] Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w [...] na rzecz skarżącej 100 (sto 00/100) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

W dniu [...] r. Kierownik Biura Powiatowego ARiMR w [...] wydał decyzję Nr [...] w sprawie przyznania pomocy finansowej dla A. A. z tytułu wspierania gospodarowania na obszarach górskich i innych obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania do powierzchni 17,99 ha, na rok 2010.

Zawiadomieniem z dnia 4.09.2012 r. Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR w [...] poinformował o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w [...] Nr [...]r.

W wyniku przeprowadzonego w trybie nadzoru postępowania wyjaśniającego, w dniu [...] r. Dyrektor [...] Oddziału Regionalnego ARiMR w [...] wydał decyzję nr [...] o stwierdzeniu nieważności przedmiotowej decyzji Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w [...] Nr [...]r. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ wyższego stopnia wskazał, iż organ I instancji w przypadku działek ewidencyjnych nr 187/1, 198/1, 8/1, nie uwzględnił powierzchni ewidencyjno -gospodarczej, stanowiącej maksymalną kwalifikowaną powierzchnię na danych działkach ewidencyjnych, o którą może ubiegać się rolnik - PEG. Tym samym doszło do rażącego naruszenia prawa, gdyż przekroczona została maksymalna powierzchnia referencyjna określona w systemie LPIS dla przedmiotowych działek.