Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. III SA/Wa 253/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Wesołowska, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi G. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z [...] lutego 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. ("Dyrektor UKS") określił Skarżącej - G. sp. z o.o. w W., zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. w kwocie 1.584.580 zł, w miejsce zadeklarowanego z kwocie 2.339.979 zł.

Ustalono, że Skarżąca zawyżyła uzyskane w tymże roku przychody, uwzględniając w nich przychód z tytułu usług najmu w kwocie 4.506.187,38 zł, zaewidencjonowanej na koncie "840-Rozliczenie przedpłat czynszowych". Zdaniem organu kontroli skarbowej, zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej: "u.p.d.o.p.", przychód ten należało zaliczyć do przychodów roku 2005. Wynikało to z decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] grudnia 2011r. określającej Skarżącej wysokość podatku dochodowego od osób prawnych za 2005r.

Skarżąca zaniżyła natomiast przychody o kwotę 530.404,03 zł, stanowiącą korzyść majątkową niezwiązaną z ekwiwalentnym świadczeniem, odpowiadającą swoim charakterem nieoprocentowanemu kredytowi. Ustalono, że najemcy lokali użytkowych wpłacali kaucje zwrotne, które Skarżąca wykorzystywała w działalności gospodarczej do finansowania inwestycji i regulowania zobowiązań. Środki te wpływały na jej rachunek bieżący, a więc mogła nimi swobodnie dysponować. Umowy najmu nie zawierały zapisów o możliwości wykorzystywania kaucji na te cele. Dyrektor UKS uznał, że Skarżąca uzyskała nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. Wartość tego świadczenia ustalono zgodnie z art. 12 ust. 6 pkt 4 tej ustawy, uwzględniając wysokość odsetek bankowych, jakie Skarżąca musiałaby zapłacić zaciągając analogiczny kredyt na sfinansowanie działalności. Uwzględniono dane przekazane przez Bank Z. S.A.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00