Orzeczenie
Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. III SA/Wa 253/13
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Wesołowska, Sędziowie sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), sędzia WSA Jolanta Sokołowska, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi G. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z [...] lutego 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. ("Dyrektor UKS") określił Skarżącej - G. sp. z o.o. w W., zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 r. w kwocie 1.584.580 zł, w miejsce zadeklarowanego z kwocie 2.339.979 zł.
Ustalono, że Skarżąca zawyżyła uzyskane w tymże roku przychody, uwzględniając w nich przychód z tytułu usług najmu w kwocie 4.506.187,38 zł, zaewidencjonowanej na koncie "840-Rozliczenie przedpłat czynszowych". Zdaniem organu kontroli skarbowej, zgodnie z art. 12 ust. 3c ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - dalej: "u.p.d.o.p.", przychód ten należało zaliczyć do przychodów roku 2005. Wynikało to z decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z [...] grudnia 2011r. określającej Skarżącej wysokość podatku dochodowego od osób prawnych za 2005r.
Skarżąca zaniżyła natomiast przychody o kwotę 530.404,03 zł, stanowiącą korzyść majątkową niezwiązaną z ekwiwalentnym świadczeniem, odpowiadającą swoim charakterem nieoprocentowanemu kredytowi. Ustalono, że najemcy lokali użytkowych wpłacali kaucje zwrotne, które Skarżąca wykorzystywała w działalności gospodarczej do finansowania inwestycji i regulowania zobowiązań. Środki te wpływały na jej rachunek bieżący, a więc mogła nimi swobodnie dysponować. Umowy najmu nie zawierały zapisów o możliwości wykorzystywania kaucji na te cele. Dyrektor UKS uznał, że Skarżąca uzyskała nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. Wartość tego świadczenia ustalono zgodnie z art. 12 ust. 6 pkt 4 tej ustawy, uwzględniając wysokość odsetek bankowych, jakie Skarżąca musiałaby zapłacić zaciągając analogiczny kredyt na sfinansowanie działalności. Uwzględniono dane przekazane przez Bank Z. S.A.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right