Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 maja 2013 r., sygn. II SA/Wa 2212/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Góraj Sędziowie WSA Ewa Grochowska-Jung Sławomir Fularski (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 maja 2013 r. sprawy ze skargi T.B. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania należności zagranicznej z tytułu pełnienia służby poza granicami państwa w charakterze obserwatora wojskowego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Szefa Sztabu Generalnego WP z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...]; 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 3) zasądza od Ministra Obrony Narodowej na rzecz skarżącego T.B. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 127 § 2 oraz art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., utrzymał w mocy decyzję Szefa Sztabu Generalnego Wojska Polskiego z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...], odmawiającą przyznania [...] T.B. należności zagranicznej z tytułu pełnienia służby poza granicami państwa w charakterze obserwatora wojskowego w Grupie Obserwatorów Sił Zbrojnych RP Misji Obserwatorów Unii Europejskiej w [....] za okres od dnia [...] września 2008 r. do dnia [...] września 2009 r.

W uzasadnieniu powyższej decyzji Minister Obrony Narodowej w pierwszej kolejności przedstawił stan faktyczny sprawy. Organ wskazał, że Szef Sztabu Generalnego WP rozpoznając ponownie wniosek z dnia [...] stycznia 2009 r., decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r. odmówił przyznania [...] T.B. należności zagranicznej z tytułu pełnienia służby poza granicami państwa w charakterze obserwatora wojskowego w Grupie Obserwatorów Sił Zbrojnych RP Misji Obserwatorów Unii Europejskiej w [...] za okres od dnia [...] września 2008 r. do dnia [...] września 2009 r. Powyższa decyzja została utrzymana w mocy decyzją Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] sierpnia 2011 r. [...] T.B. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który wyrokiem z dnia 21 marca 2012 r. w sprawie o sygn. akt II SA/Wa 2361/11 uchylił ww. decyzje, wskazując w wytycznych, iż w dniu 1 kwietnia 2010 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa. Sąd w wyroku wskazał, że ponieważ ww. rozporządzenie nie zawiera przepisów przejściowych dotyczących sytuacji prawnej postępowań związanych z określeniem należności pieniężnych wszczętych przed jego wejściem w życie, oznacza to, że od 1 kwietnia 2010 r. we wszystkich sprawach związanych z wypłatą należności pieniężnych, niezależnie od daty wszczęcia postępowania, obowiązują tylko przepisy rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa. Organy orzekające w sprawie powinny zatem zastosować nowy stan prawny i na jego podstawie oceniać sytuację prawną skarżącego. W wykonaniu powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r. odmówił przyznania należności zagranicznej z tytułu pełnienia służby poza granicami państwa w charakterze obserwatora wojskowego w Grupie Obserwatorów Sił Zbrojnych RP Misji Obserwatorów Unii Europejskiej w [...] za okres od dnia [...] września 2008 r. do dnia [...] września 2009 r. [...] T.B. wniósł odwołanie od decyzji Szefa Sztabu Generalnego WP do Ministra Obrony Narodowej zarzucając, że przy wydawaniu zaskarżonej decyzji organ pierwszej instancji naruszył przepisy prawa materialnego, które miały wpływ na rozstrzygnięcie. W ocenie odwołującego się, Szef Sztabu Generalnego WP niewłaściwie ustalił status żołnierzy skierowanych do pełnienia służby w [...], którzy byli obserwatorami wojskowymi, a nie jak przyjął organ, że zostali skierowani na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. nr 162, poz. 1117 z późn. zm.).