Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 22 maja 2013 r., sygn. I SA/Sz 905/12

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Nadzieja Karczmarczyk-Gawęcka, Sędziowie Sędzia WSA Kazimierz Maczewski,, Sędzia WSA Ewa Wojtysiak (spr.), Protokolant Łukasz Górny, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 maja 2013 sprawy ze skargi L. B. T. Spółki z ograniczona odpowiedzialnością z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 13 sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2008 rok oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. znak: [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] r., znak: [...], określającą L. Spółce z o.o. (poprzednio E.) z siedzibą w [...], zwanej dalej "Spółką", zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za [...] r. w kwocie [...] zł.

Z uzasadnienia ww. zaskarżonej decyzji wynika, że w wyniku przeprowadzonej w Spółce kontroli w zakresie prawidłowości naliczania i deklarowania należności w podatku dochodowym od osób prawnych za lata [...] i [...] stwierdzono, że Spółka zaniżyła przychody za [...] r. o łączną kwotę [...] zł, stanowiącą łączną wartość otrzymanych nieodpłatnych świadczeń z tytułu gwarancji i poręczeń udzielonych Spółce przez podmiot powiązany "E. " z siedzibą w [...] ([...]), jedynego jej udziałowca, a stanowiących zabezpieczenia na poczet zobowiązań wynikających z zawartych przez Spółkę umów leasingu oraz umowy kredytowej (szczegółowy wykaz poręczeń i gwarancji przedstawiono na str. [...] uzasadnienia zaskarżonej decyzji).

Stanowisko takie organ I instancji wywiódł z przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), dalej zwanej "u.p.d.o.p.".

Organ odwoławczy wskazał, że udzielenie poręczenia lub gwarancji niesie dla poręczającego ryzyko gospodarcze w postaci ewentualnej spłaty zadłużenia, które to ryzyko na rynku finansowym ma konkretną wartość. Ta wartość - zdaniem organu -wyraża się w cenie poręczenia za podjęte ryzyko ewentualnej konieczności spłaty zadłużenia. Na potwierdzenie swojego stanowiska powołano wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w [...] z dnia [...] r. sygn. akt [...] oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w [...] z dnia [...]r. sygn. akt [...]. Dalej organ odwoławczy wskazał, że korzystając z poręczeń i gwarancji Spółka mogła otrzymać środki trwałe w leasing oraz zaciągnąć kredyt w banku bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów związanych z poręczeniami i gwarancjami, a zatem, uzyskała wymierną korzyść majątkową bez ponoszenia wzajemnego świadczenia. Następnie organ odwoławczy wskazał, że w celu ustalenia cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług tego rodzaju, stosownie do art. 12 ust. 6 pkt 4 u.p.d.o.p., zwrócono się do instytucji finansowych profesjonalnie udzielających poręczenia lub gwarancje w spłacie kredytów celem uzyskania informacji co do wysokości opłat prowizyjnych pobieranych za udzielenie poręczenia lub gwarancji. Na podstawie tak uzyskanych informacji, kierując się indywidualnymi uwarunkowaniami i przyjmując za podstawę najbardziej korzystny dla Spółki wariant, czyli opłatę minimalną należną za udzielenie poręczenia/gwarancji, organ I instancji obliczył wartość poszczególnych świadczeń i ustalił je na kwotę [...] zł.