Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 maja 2013 r., sygn. I SA/Po 2/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 maja 2013 r. sprawy ze skargi Gminy [...] na interpretację indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej [...] z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

UZASASADNIENIE

Wnioskiem z dnia [...] lipca 2012 r. Gmina [...] zwróciła się do Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w [...] o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca we wniosku przedstawił następujący stan faktyczny:

Gmina [...] w 2012 r. otrzymała odszkodowanie od Skarbu Państwa za grunty przejęte pod budowę drogi ekspresowej S5. Wojewoda w drodze decyzji stwierdził nabycie z mocy prawa przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości położonych na terenie Gminy[...], a stanowiących dotychczas własność gminy. Działki, których dotyczyły decyzje Wojewody to nieruchomości niezabudowane: grunty rolne, rowy, lasy, łąki, drogi dojazdowe do pól, część dróg komunikacyjnych gruntowych i częściowo utwardzonych oraz drogi gruntowe. Wcześniej objęte były ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jako działki rolnicze, rowy, nieużytki i drogi. Z chwilą podjęcia decyzji o budowie drogi ekspresowej S5 dokonano zmian studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Gmina nie użytkowała działek w celu wykonywania czynności opodatkowanych oraz nie ponosiła żadnych wydatków na ich ulepszenie. W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Gmina jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, drogi przejęte przez Skarb Państwa stanowiły budowle w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, a dostawa dróg nie nastąpiła w ramach pierwszego zasiedlenia, między pierwszym zasiedleniem a dostawą minęło więcej niż 2 lata, w stosunku do ww. budowli podatnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Nadto wnioskodawca zaznaczył, że otrzymane odszkodowanie zostało przeznaczone na realizację zadać publicznych niezwiązanych z działalnością gospodarczą.