Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 maja 2013 r., sygn. I SA/Łd 159/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Tarno (spr.) Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk - Drozda Protokolant: Szymon Chrostek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2013 r. sprawy ze skargi K. G. i W. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...]r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. uchylił w całości decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z [...] r. nr [...] określającą W. i K. małżonkom G. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 rok w wysokości 27.733,00 zł i określił wysokość tego zobowiązania w kwocie 26.366,00 zł.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wyjaśnił, że w 2006 r. podatnicy nabyli do majątku wspólnego na prawach ustawowej wspólności małżeńskiej oraz wraz z małżeństwem B. i W. K., po 1/2 części każde z małżeństw, trzech niezabudowanych działek, z których w wyniku podziału powstało 26 działek. Następnie w 2007 r. nabył wraz z żoną i małżonkami K., po 1/2 części każde z małżeństw, własność trzech niezabudowanych działek oraz 2/4 udziału w kolejnej niezabudowanej działce. Dwie spośród ww. nieruchomości zostały następnie podzielone łącznie na 8 działek. Organ wyjaśnił dalej, że w latach 2007-2008 podatnicy sprzedali 30 działek oraz sprzedali, zamienili lub darowali udziały w kolejnych 24 działkach.

Organ podatkowy pierwszej instancji, mając na względzie powyższe ustalenia, stwierdził, że zakup, a następnie sprzedaż działek wynikały z chęci zarobkowej, zbycie działek nastąpiło w krótkim czasie od ich nabycia, wspólna inicjatywa gospodarcza, wielkość zakupionych działek oraz dokupienie kolejnych działek wyczerpywały łącznie znamiona działalności handlowej. Organ zwrócił uwagę na to, że zakup udziałów w wielu działkach wskazywał na zamiar częstotliwego wykonywania czynności, zakup nieruchomości nie był dokonywany celem zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych podatnika i żony, a sprzedaż nie była wynikiem zmiany sytuacji życiowej. Powyższe okoliczności świadczyły zdaniem organu pierwszej instancji, że podatnik prowadził niezarejestrowaną działalność gospodarczą.